Coś nowego, lecz tak dobrze znanego ! Cz.18 !

Kiedy rodzeństwo usiadło na pobliskiej ławce, zaczęła panować dość napięta atmosfera.. Żadne z nich nie miało zamiaru zaczynać pierwsze rozmowy.. Mimo to, ostatecznie Przemek wziął się w garść i zaczął niepewnie..

- Dowiedziałem się już na samym początku, chyba nawet przed Tobą o tym, że Ojciec jest chory.. Skontaktował się ze mną ale obiecał, że nic nie powie Tobie o tym..- Zapała mówiąc to cały czas patrzył się przed siebie, tak jakby bał się spojrzeć na siostrę..

- Skoro o wszystkim wiedziałeś, to czemu nie przyszedłeś nawet na jego pogrzeb ?- zapytała Hana dość oschle brata, również wcale na niego nie patrząc.

- Dlatego, że nie byłem ani nie jestem w stanie mu wybaczyć tego co mi zrobił nawet gdy go już nie ma.. Przez te wszystkie miesiące starałem się naprawdę z nim dogadać, ale nie było nawet opcji..

- Mhm.. Skończyłeś ?- zapytała podenerwowana Hana, jednocześnie wstając z ławki tym razem patrząc prosto w oczy Przemka..

- Nie.. Mam do Ciebie jeszcze jedno pytanie..- głos Zapały był dosyć niepewny.. Tak jakby sam nie wiedział, czy dobrze robi..

Hana już nic nie odpowiadając odwróciła oczami, lecz czekała aż Przemek wreszcie zacznie.. Zapała wstając tym razem naprzeciwko siostry, patrząc jej prosto w oczy zaczął..

- Ty i Gawryło ? Jesteście parą tak.. ?- Przemek naprawdę wyglądał na zmartwionego..

To pytanie nieco wyprowadziło Hanę z równowagi, więc cała w emocjach równie szybko odpowiedziała..

- Akurat to moja sprawa i Ciebie nie powinno to interesować.. Braciszkuu..- powiedziała dość sarkastycznie kobieta, po czym rzuciła Zapale niemi

łe spojrzenie..

- Uważaj na niego.. To perfidny facet, który nie liczy się z niczyimi uczuciami.. Mam nadzieję, że będziesz czujna..

Hana miała odpowiedzieć coś równie chamskiego co przedtem do brata, lecz nagle do ich dwójki podeszła pewna młoda dziewczyna, która niezmiernie ucieszyła się na widok Przemka..

- Coś tak szybko dziś wyszedł z domu ?- zapytała blondynka nie patrząc wcale na to, że cały czas obok Zapały stoi Hana..

- Ala..- zaczął Przemek spoglądając na Hanę..

- Okej, okej.. Nie będę Ci przeszkadzać.. Widzimy się w szpitalu..- odpowiedziała przyjaznym głosem dziewczyna, po czym udała się w stronę szpitala..

Hanie już z samego początku wydawało się, że skądś zna tą dziewczynę.. Szczególnie kiedy usłyszała jej głos.. Była prawie pewna, ze to ta sama  osoba, na którą dziś wpadła w bloku Piotra.. Nie poznała jej w pierwszej chwili, bo wtedy miała rozpuszczone luźno włosy, a teraz spięte w małego koka..Od razu coś jej nie pasowało..

- Ta Ala.. Pracuje tutaj ?- zapytała Hana tak gdyby nigdy nic brata..

- Tak.. Byliśmy wspólnie stażystami Gawryły w Krakowie.. Teraz mamy wspólne mieszkanie w domu rezydentów.. Przyjaźnimy się..

Kiedy Hana usłyszała słowa brata, od razu po kolei zaczęła sobie wszystko składać do kupy. Przede wszystkim to, że na pewno ta cała Ala znała się z Piotrem, a w dodatku musiała być w takim razie dzisiaj u niego w mieszkaniu.. Tylko dlaczego wybiegła z tamtąd tak szybko, cała roztrzęsiona i zapłakana ?- Hana w kółko zadawała sobie jedyne i te same pytania..

Miała tylko nadzieję, że Piotr jej to jakoś wszystko logicznie wytłumaczy.. Musiała wierzyć, ze wcale nie jest to to na co wygląda..

Kiedy Hana wraz z Przemkiem udali się do szpitala od razu mieli dużo roboty, a zwłaszcza już Hana.. Kiedy przez przypadek szła z Wójcikiem korytarzem, natknęła się na Piotra, lecz udała że go wcale nie widzi.. Po prostu na samą myśl o tym wszystkim była na niego wściekła..

Weszła właśnie do lekarskiego gdzie zobaczyła tą całą Alę w towarzystwie Leny.. Nie zastanawiając się długo, szybkim krokiem podeszła do stojących nieopodal koleżanek..

- Hej Hana..- zaczęła niemalże natychmiast Lena uśmiechając się dość szczerze w stronę przyjaciółki..

- To nasza nowa Pani Doktor na chirurgii.. Alicja Kołacz..- dodała na wstępie Starska, przedstawiając sobie stojące naprzeciwko siebie kobiety..

- Miło mi..- powiedziała uśmiechnięta od ucha do ucha Ala..

- Mnie również..- Hana mimo wszystko brzmiała nieco sarkastycznie.

Po chwili, kiedy Hana została sam na sam z tą cała Alą, niemalże od razu zaczęła..

- A my się chyba dziś już widziałyśmy..?- zapytała Goldberg, udając przy tym ogromne zdziwienie..

Ala wydawała się, jakby myślała nad czymś.. Nieco się zarumieniła.. Najwyraźniej przypomniała sobie, jak dzisiaj z samego rana wpadła na Hanę.. Niemal od razu zaczęła..

- Faktycznie.. Straszna sierota ze mnie.. Przepraszam za tamto..- powiedziała już cała czerwona dziewczyna, mimo wszystko uśmiechając się w stronę Goldberg.

- Chyba miałaś jakiś ważny powód, skoro płakałaś..- zaczęła Godlberg, parząc jednocześnie kawę, udając że mało ją to interesuję..

- Owszem..Prywatne sprawy..- Ala wyglądała na nieco zakłopotaną.. Tak jakby nie do końca wiedziała czy dobrze mówi..

- Mhm.. Prywatne sprawy..Zgaduję, że nazywają się Piotr Gawryło..- powiedziała Hana nieco sarkastycznym tonem..

Akurat jak na złość, w tym właśnie momencie do lekarskiego szybkim krokiem wszedł Gawryło.. Kiedy zobaczył Alę wraz z Haną rozmawiające, od razu szybko zszedł mu uśmiech z twarzy..

- O mnie mowa? – Piotr starał się brzmieć naturalnie, ponieważ nie wiedział za bardzo o co chodzi.. jedynie mógł się tylko domyślać..

Niestety żadna z kobiet nie odpowiedziała.. Hana natomiast nie patrząc wcale na stojącego tuż obok niej Piotra, złapała filiżankę z kawą i skierowała się ku wyjściu.. Była okropnie zła.. Nie miała zamiaru robić jakiejś głupiej awantury przy tej całej Ali.. Jeszcze tego by brakowało..

Piotr, który był trochę zmieszany i nie wiedział o co chodzi, długo nie myśląc poszedł w ślad za Goldberg..

KOMENTUJCIE :) 25kom= next > ? Dacie radę ?:D