Coś nowego, lecz tak dobrze znanego ! Cz.8 !

Wczesnym rankiem wstał Piotr, ponieważ obudził go telefon ze szpitala odnośnie pacjentki, którą wraz z Haną mają dziś operować.. Okazało się, że nie mogą zwlekać z operacją do południa, tylko natychmiast mają zaczynać..

Mężczyzna kiedy zaczął się ubierać, próbował kilkakrotnie dodzwonić się do Hany, lecz ta nie odbierała za każdym razem.. Kiedy już mniej więcej się ogarnął, szybkim krokiem wyszedł z pokoju do Hany, żeby poinformować ją o zaistniałej sytuacji..

Gawryło pukał w drzwi Goldberg, kilka razy, lecz ta ciągle nie otwierała.. Zaczął się trochę o nią martwić, co zupełnie nie było w jego stylu… Nie myśląc długo sam złapał za klamkę od drzwi i ją nacisnął.. Zdziwił się kiedy drzwi się otworzyły .. Od razu wszedł do pokoju, zatrzaskując za sobą z powrotem drzwi..

Podszedł do łóżka gdzie smacznie dalej spała Hana.. Kiedy ją zobaczył od razu mu ulżyło, że nic jej nie jest.. Nie słyszała pukania do drzwi, dlatego że na uszach miała słuchawki, przez które najwyraźniej leciała muzyką, która Piotr słyszał już z dalszej odległości..

Piotr w końcu odważył się i usiadł na skraju łóżka Goldberg.. Nie miał serca ją budzić, szczególnie kiedy widział jak słodko śpi, lecz nie miał wyjścia.. Na jej widok sam do siebie zaczął się uśmiechać.. Z początku delikatnie pogłaskał kobietę po policzku, po czym delikatnie się nad nią nachylił by szepnąć jej coś na ucho, jednocześnie zdejmując jej słuchawki...

- Wstawaj.. Musimy już iść do szpitala..- Piotr musiał powiedzieć to nieco głośniejszym tonem by Hana się obudziła.. Mimo tego ani drgnęła, tylko dalej spała..

Po tym, jak kobieta nie zareagowała na słowa mężczyzny, Piotr delikatnie musnął ją w policzek.. To podziałało.. Kiedy się już obudziła, zrobiła z wrażenia ogromne oczy..

Nie miała pojęcia jakim sposobem mężczyzna znalazł się w jej pokoju..

- Co Ty tutaj robisz ?- zapytała Hana wstając już z łóżka.

- Dzwonili ze szpitala..Generalnie musimy już tam jechać i natychmiast operować, ponieważ nie ma na co czekać..- po chwili dodał..

- Dobijałem się do drzwi, ale nie otwierałaś.. W końcu sam sobie otworzyłem..- mówiąc to szczerze uśmiechnął się w stronę Hany..

- Nie były zamknięte ?- krzyknęła Hana już z toalety..

- Gdyby były to by mnie tu raczej nie było.. A swoją drogą powinnaś być bardziej ostrożna.. Nie wiadomo jaki psychol może pomylić pokoje.. - powiedział Piotr, niemalże jednym tchem siadając na kanapie.

Kiedy Hana wyszła z toalety, miała tradycyjnie założone łososiowe rurki, biały t-shirt i kremowe szpilki.. Była nadal nieco zaspana, więc na podkrążone oczy, musiała nałożyć bardzo małą warstwę pudru..

- Idziemy ?- zapytała Hana Piotra, kremując  sobie jeszcze ręce..

- Mhm..- odpowiedział mężczyzna wstając z kanapy..

Po około dwudziestominutowej jeździe samochodem byli już na szpitalnym parkingu.. Zaparkowali oczywiście od strony personelu..

Po dość szybkim zapoznaniem się z wynikami badań, jak i z sama pacjentką byli już gotowi by zacząć operację.. Podczas konsultacji, obydwoje zamiast dokładnie słuchać Doktora, który również miał być podczas zabiegu, dyskretnie co chwile obserwowali siebie nawzajem..

Kiedy wreszcie przygotowywali się do operacji Hana cały czas bacznie obserwowała zachowanie Piotra.. Nie wiedziała czy się jej wydaje, czy też naprawdę mężczyzna się denerwował.. W końcu niepewnie zaczęła..

- Wszystko w porządku ?- zapytała Hana, nie zaprzestając przygotowań do operacji..

- Tak, tak..- odpowiedział równie szybko, od razu patrząc dość wnikliwym spojrzeniem na Goldberg.

- Gotowy ?-mówiąc to Hana pierwsza weszła na sale operacyjną..

Zabieg trwał dość długo, bo ponad dobre trzy godziny.. Na początku pojawiły się pewne komplikacje z dzieckiem, lecz Goldberg szybko wszystko ustabilizowała.. Ostatecznie udało im się, bez większych komplikacji zakończyć zabieg.. oczywiście przyszłą doba będzie decydująca..

Kiedy skończyli operację, od razu emocje im opadły.. Podczas operacji, Hana stresowała się za ich dwoje.. Po prostu czuła niepokój mężczyzny..

Gdy szli już szpitalnym korytarzem, cały czas rozmawiając na temat operacji, ktoś nagle ich zaczepił.. Był to jakiś młody chłopak..

- Dzień dobry Doktorze..- zaczął chłopak zwracając się w stronę Piotra..

Kiedy tylko Hana na niego spojrzała, a on na nią dosłownie ich zamurowało.. Zaczęła panować nagle dość napięta atmosfera.. Na pierwszy rzut oka zauważył to Gawryło, który nie pozostał temu obojętny..

- Hana.. Poznaj Przemka Zapałę.. Mój najzdolniejszy stażysta...- powiedział Piotr, zwracając się w stronę kobiety, która nadal wyglądała jakby zobaczyła ducha..

- Wiem.. – mówiąc to Hanie, mimowolnie napłynęły łzy do oczu.

- Zaraz, zaraz.. Wy się znacie ?- zapytał zaskoczony Gawryło, cały czas bacznie obserwując reakcję Hany..

Tym razem odezwał się młody chłopak, który również wyglądał na bardzo zaskoczonego..

- Lepiej niż znamy.. To moja siostra..- powiedział nieco kruchym głosem Przemek, nie spuszczając wzroku z Goldberg.

 20kom=next :D PS>To dopiero początek niespodzianek ;)