Coś nowego, lecz tak dobrze znanego ! Cz.16 !

Kiedy znaleźli się pod blokiem Goldberg, nim zdążyli obydwoje wysiąść z samochodu mężczyzna patrząc Hanie prosto w oczy, łapiąc ją za dłoń zaczął..

- Naprawdę nie kłamie.. Musisz mi zaufać Hana.. Przemek specjalnie tak się dzisiaj zachował, ponieważ jest wściekły za to, że nie dajesz mu nawet szansy wszystkiego wytłumaczyć..- mówiąc to Piotr już odruchowo pogładził kobietę po policzku…

- W takim razie nie rozumiem jednego.. Jaki miałby cel w tym, żeby nas ze sobą skłócić..?- zapytała Hana, która dalej nie do końca była przekonana do tego, co przed chwilą usłyszała z ust Gawryły..

Piotr na jej słowa, spojrzał na nią dość wnikliwym spojrzeniem, po chwili namysłu powiedział..

- Może myśli, że wtedy się złamiesz i z nim porozmawiasz ?.. Sam nie wiem..- głos mężczyzny wydawał się być naprawdę szczery..

Gdy Hana złapała już za klamkę od samochodu, obejrzała się przez ramię kiedy zobaczyła, że Piotr wcale nie zamierza wysiąść.. Długo nie musiała czekać, ponieważ Piotr dopowiedział..

- Nie chcę Ci przeszkadzać.. Na pewno wolisz sama to wszystko sobie przemyśleć.. Nie będę na Tobie niczego wymuszał..- Gawryło powiedział to niemalże jednym tchem, cały czas bacznie przyglądając się reakcji Hany..

- Daj spokój.. Chodź..- mówiąc to Hana szczerze uśmiechnęła się w stronę Piotra, który w dosłownie w tej chwili równie szeroko się uśmiechnął..

Tak po cichu liczył właśnie na taką odpowiedź kobiety.. Nie chciało mu się bowiem wracać do pustego mieszkania, gdzie nie ma się do kogo odezwać nawet słowem..

Z drugiej jednak strony, Goldberg tak w głębi duszy chyba wierzyła mężczyźnie.. W każdym też bądź razie, na pewno nie miała ochoty na to, by samej siedzieć resztę dnia w domu i zadręczać się pytaniami odnośnie Przemka..

Po krótkiej chwili para weszła do mieszkania Goldberg cały czas w dość nostalgicznej ciszy.. Kiedy w końcu weszli do salonu, Hana jak to na gospodarza przystało zapytała..

- Napijesz się czegoś ? Kawy, herbaty ? Chyba, że wolisz coś mocniejszego ?

- Coś takiego jak alkohol ?- odpowiedział szybko Gawryło, z ogromnym zdziwieniem w głosie..

- Nie..wiesz co oranżadę..- Hana cały czas była rozdrażniona, przez to dość opryskliwie odpowiedziała na według niej totalnie bezsensowne pytanie mężczyzny..

- To znaczy, że mam zostać na noc ?- tym razem Piotr zapytał o to, do czego zmierzał już od samego początku.. Dobrze wiedział, że chodzi Hanie o alkohol, ale chciał by taka propozycja wyszła z jej inicjatywy..

Hana nic nie odpowiedziała na to pytanie.. Po prostu udając, ze przeleciało jej to obok ucha, powiedziała..

- Przyniosę wino..- Hana bardzo chciała, żeby Piotr został na noc.. I nie tylko na jedną czy dwie.. Naprawdę czuła, że go kocha i że jest to ten jedyny..

Kiedy Hana wróciła z dwoma kieliszkami oraz z butelką czerwonego wina, Gawryło siedział już uśmiechnięty od ucha do ucha na kanapie.. W dodatku gdy tylko zobaczył wchodzącą do salonu kobietę, od razu wstał by otworzyć wino..

Gdy w końcu obydwoje z kieliszkami w dłoniach usiedli wspólnie na kanapie, Goldberg wnikliwie patrząc na Piotra, dość niepewnym głosem zaczęła..

- No więc Kasia, Ola i Sandra.. Mam coś wiedzieć na ten temat, jak i o tej „całej reszcie”? - Hana cały czas wyglądała na strasznie poważną…

Gawryło, który właśnie popijał wino, na słowa Hany z wrażenia aż się zakrztusił.. Myslał, ze już dalej nie będą rozmawiać na ten temat.. Mimo to odpowiedział, spoglądając dość niepewnym spojrzeniem w stronę kobiety, która także cały czas bacznie mu się przyglądała..

- Ymm. Nie..- powiedział dość stanowczo Gawryło, odstawiając przy tym kieliszek wina..

- Musimy chyba ustalić kilka rzeczy.. Po pierwsze, sama dobrze wiesz, ze w przeszłości miałem do czynienia z duża ilością kobiet.. Po drugie w obecnej chwili, nie ma w moim życiu nikogo, kto był by tak samo ważny jak Ty.. A po trzecie mogłaś mi dziś rano powiedzieć, że nie miałabyś nic przeciwko żebym został na noc, to wziąłbym sobie chociaż rzeczy na przebranie..

Hana kiedy słyszała monolog Piotra, nie robiła nic innego niż tylko bacznie go słuchała, lecz kiedy wspomniał o tym ostatnim, o ubraniach na przebranie od razu ją rozchmurzył..

- No poważnie..- dodał po chwili mężczyzna, równie się śmiejąc..

- Następnym razem, będę pamiętać by Ci przypomnieć..- powiedziała Hana patrząc Gawryle prosto w oczy..

- Ooo, Pani Doktor.. Następnym razem ?- odpowiedział równie szybko Gawryło jednocześnie robiąc dosyć charakterystyczną minę..

Goldberg długo nie myśląc, złapała za pierwsza lepszą rzecz jaką miała pod ręką, czyli po poduszkę, po czym wymierzyła nią dosłownie w samą głowę mężczyzny..

Nie czekała na rewanż, więc szybko zerwała się na równe nogi biegnąc przed siebie.. Kiedy tylko obejrzała się na dosłownie sekundę przez ramię od razu złapał ją w swe ramiona Piotr, równocześnie zagarniając ją w silny uścisk..

- I jak ja mam się za to odwdzięczyć ?- zapytał równie uśmiechnięty co Hana mężczyzna, patrząc cały czas głęboko jej w oczy..

- Nie mam pojęcia Panie Doktorze..

Gawryło od razu dość szybko, a zarazem intensywnie pocałował Goldberg.. Hana również przystała na pocałunki mężczyzny, przy okazji rozpinając mu guziki od koszuli..

Nawet się nie zorientowali, kiedy znaleźli się w sypialni.. Piotr jeszcze nie miał okazji do niej zajrzeć, ale nie to teraz miało dla niego znaczenie.. Dla niego jedyne co się teraz liczyło to kobieta, którą właśnie trzymał w ramionach i którą tak namiętnie obdarowywał pocałunkami..

KOMENTUJCIE ! Nie zawsze będzie tak słodko :< Może jakaś cisza przed burzą ? :P