Proszę :) Dzięki, że jesteście :D

 71. Mały wypadek.

Mimo chęci i wielu prób ze strony Hany nie udało jej się podejść Piotra, by wreszcie powiedział jej co szykuje na wieczór. Jedyne czego się dowiedziała to tylko tego, że będzie kolacja.. Ale tego to się już sama domyślała.

Na dziesiątą Piotr pojechał do pracy, a Hana w ten czas postanowiła pojechać na zakupy, ponieważ za niedługo nie wejdzie już chyba w żadne ubranie..

Dyżur mężczyźnie bardzo się dłużył, ponieważ dzisiaj Hana miała wolne i ani razu jej nie widział.. Nie tak jak zawsze, kiedy razem jedzą lunch, albo kiedy po prostu w każdej wolnej chwili tylko ze sobą rozmawiają.. No może nie zawsze rozmawiają…

Samego Piotra, bardzo ciekawiło to jak Consalida zareagowała na wyznanie miłosne Przemka.. Tak naprawdę to dziękował Bogu, że nigdy nie znalazł się w tak chorej sytuacji w jakiej jest Przemek..

Kiedy miał chwilę wolnego poszedł do bufetu na kawę i w między czasie, planował zadzwonić do żony zapytać się co porabia..

Kiedy usiadł przy stoliku z kawą spróbował dodzwonić się do Hany, lecz bez żadnego skutku.. W sumie wspominała mu coś kiedy wychodził do pracy, że pojedzie na zakupy.. A już on dobrze wiedział, że kiedy jego żona wejdzie do galerii to długo z niej nie wyjdzie.. No chyba, że skończył by się budżet na koncie, ale o to by się nie martwił.

Piotr nie zauważył kiedy nagle przysiadła się do jego stolika Burska.. Kobieta na widok mężczyzny od razu zaczęła się uśmiechać od ucha do ucha..

- Cześć Piotr…- zaczęła pewna siebie Zosia..

- Cześć, cześć..- powiedział nieco na odczepne Gawryło.

- Co tam u Ciebie.. To znaczy u was słychać ?- mężczyzna nie za bardzo wiedział o co chodzi Burskiej i od kiedy tak bardzo interesuje się jego życiem..

- Wszystko okej.. A u Ciebie ?- Piotr cały czas bacznie przyglądał się kobiecie.

- Wczoraj dostałam rozwód.. Mieszkanie już mam prawie całe gotowe.. Czyli wszystko powoli się układa..

- No to dobrze..- powiedział po raz kolejny na odczepne mężczyzna..

Tak szczerze mało interesowało go życie Zosi.. To, że kiedyś byli „blisko” ze sobą, o ile można tak powiedzieć, nie oznacza, że teraz po tak długim czasie Piotra to jeszcze interesuje..

Po chwili zadzwonił pilny telefon do Piotra.. Jakiś nagły wypadek.. Został pilnie wezwany na SOR.. W sumie ucieszył się, że miał pretekst by zakończyć tą bezcelową rozmową z Zosią..

Mężczyzna nie pożegnał się, nic nie powiedział.. Spojrzał tylko znaczącym spojrzeniem na Burską i szybkim krokiem wyszedł z bufetu.

Równie szybko przemierzył całe piętro by dostać się na parter.. Kiedy wszedł na SOR, zobaczył poobijanego Przemka.. Trochę go to zmyliło..

Zapała siedział na kozetce, z kołnierzem usztywniającym na szyi.. Miał kilka zadrapań na twarzy, ale na pierwszy rzut oka nie było widać jakichkolwiek innych objawów.

- Co jest ?- zapytał Piotr, nie odrywając wzroku od Przemka.

- Miałem mały wypadek na motorze..

- A już myślałem, że Wiki Cię tak potraktowała..- słowa Piotra zadziałały na Przemka.. Zaczął się mimo tylu zadrapań i siniaków śmiać.. O to chodziło Gawryle.. Chciał by Zapała chodź na chwilę się rozluźnił..

Ku zdziwieniu po niecałych pięciu minutach do pomieszczenia wbiegła Wiki, która była cała w nerwach..

- Nic Ci nie jest..?- na wstępie zapytała Wiki, delikatnie gładząc twarz Zapały.. W zasadzie nie czekała na jego odpowiedź, ponieważ od razu go pocałowała.. Przemek wcale temu nie protestował, tylko wręcz przeciwnie sam przejął inicjatywę..

Całej sytuacji przyglądał się Piotr, który zdążył już wywnioskować, że Consalida jednak mu wybaczyła.. Najwyraźniej ona także ciągle go musiała kochać..

- Yhym..- odchrząknął delikatnie Piotr.. Kiedy para przestała się całować od razu dopowiedział..

- Nie żebym miał coś przeciwko, że jesteście w końcu razem, wręcz  przeciwnie gratuluję.. Ale proszę Cię Wiki nie zamęcz go..

Kończąc zdanie Gawryło zwrócił się do stojącej w pobliżu pielęgniarki..

- Proszę przygotować wolny tomograf.. Musimy sprawdzić czy Doktor Zapała jest w stanie samodzielnie myśleć..- powiedział Piotr, posyłając szczery uśmiech w stronę zarówno Przemka jak i Wiki..

- Wiesz Przemek, że będę musiał powiedzieć o tym Hanie ?.. Nie żebym był pantoflarzem, ale ona inaczej urwie mi głowę..

- Już do niej zadzwoniłem.. Powiedziałem żeby się niedenerwowała ale i tak nie słuchała.. Na domiar złego znając ją, będzie tutaj lada moment..

- Mhmm..- Piotr był nieco zły, że po raz kolejny Hana będzię się denerwować, ale z drugiej strony trochę się ucieszył kiedy usłyszał, że za chwilę ją zobaczy..

Nie widział jej od rana, a było już późne po południe więc szczerze powiedziawszy nieco się za nią już stęsknił.. No może nie nieco, a bardzo..

Gawryło właśnie wyszedł z sali kiedy wpadła na niego Ola..

- Ostrożnie..- powiedział Piotr.. Stażystka była cała w nerwach.. Najwyraźniej dowiedziała się, że Przemek miał wypadek..

- Przepraszam..- odpowiedziała natychmiast Ola, wymijając Piotra i wchodząc do pobliskiej sali, w której znajdował się Zapała wraz z Consalidą.

- Ohoo. No to się zacznie..- powiedział na głos Gawryło, po czym udał się w stronę parkingu by zobaczyć czy może już nie przyjechała jego ukochana żona..

Całą drogę na parking myślał tylko o tym, że ogromnie współczuje Przemkowi, jak i o dzisiejszym wieczorze.. Bardzo ciekawiło go to, jak na niespodziankę, a w zasadzie to na dwie niespodzianki zareaguje Hana..

KOMENTUJCIE :) ♥ ( Jakbyscie pomogli promowac drugi blog to juz w ogole ♥)