Coś nowego, lecz tak dobrze znanego ! Cz.40 !

Operacja trwała ponad pięć godzin.. Hana zupełnie nie mogła się na niej skupić z resztą tak samo jak Piotr.. Co chwilę na siebie patrzyli ukrawkiem oka.. mimo , iż mieli na sobie maski, doskonale wiedzieli kiedy się do siebie uśmiechają..

Gdy tylko operacja dobiegła końca, Hana nie chciała czekać na Piotra.. Od razu, szybkim krokiem bez słowa udała się do swojego gabinetu.. Cały czas była cała spięta.. W końcu postanowiła przeczytać list.. Wyjęła kopertę z torebki i położyła na biurku.. Wpatrywała się w nią przez dłuższą chwilę.. Gdy już wzięła ją do ręki i otworzyła, nagle ktoś zapukał do drzwi.. Od razu położyła ją z powrotem na blat..

- Proszę..

Jak się okazało, do jej gabinetu wszedł Filip.. Był uśmiechnięty od ucha do ucha, co nieco zaskoczyło Hanę.. Nie wiedziała z jakiego powodu ma tak dobry humor..

- Coś się stało ?- zapytała Hana, umiejętnie chowając kopertę do pobliskiej szafki.. Nie chciała by dostał się on w niepowołane ręce, takie jak Filipa.

- No tak. Dzisiaj przez przypadek spotkałem swoją starą przyjaciółkę.. No i od słowa umówiliśmy się na kolację.. Dzisiaj o dwudziestej u niej.. Mamy przyjść z Zuzką, bo ona także ma w podobnym wieku syna..

- Zdążysz do dwudziestej wyrobić się z pracą ? – dodał po chwili mężczyzna..

- Pewnie.. Przyjedź od razu po mnie do szpitala z Zuzią..- Hana na siłę uśmiechnęła się w stronę mężczyzny.

- Dobrze.. To już Ci nie przeszkadzam.. To zobaczenia..- rzucił na odchodne mężczyzna po czym wyszedł z gabinetu Goldberg..

Hana od razu odetchnęła z ulgą.. W końcu na spokojnie, po raz kolejny wyciągnęła list.. Tym razem dość szybko wyciągnęła jego zawartość, jaką była kartka..

Powoli zaczęła go czytać.. Z każdym kolejnym słowem, coraz szerzej otwierała oczy..

„ Droga Hano.

Jeśli czytasz ten list, to wszystko się udało.. Mianowicie odzyskałem sprawność w nogach.. Niestety musiałem tym ponieść wysoką cenę, jaką było utrata Ciebie.. Gdy mówiłem Ci, że Cię nie kocham..- kłamałem..

Tak naprawę Kocham Cię z całego serca i każdego dnia się w tym utwierdzam.. Niestety nie mogłem pozwolić, byś zniszczyła sobie życie z niedołężnym kaleką.. Nie mógłbym Ci nawet podarować dziecka, o którym wspólnie tak bardzo marzyliśmy..

Wiem, że nie cofnę czasu, ani bólu przez jaki musiałaś przejść.. Mam tylko nadzieję, że któregoś dnia będziemy zasypiać i budzić się razem.. Że w końcu zostaniesz moją żoną na dobre i na złe.. Że już na zawsze będziemy razem, do końca naszych dni..

Tak bardzo Cię kocham Skarbie..

Twój na zawsze.. Piotr”

Goldberg czytała ten list i czytała.. Przestudiowała go już chyba z dziesięć razy.. Nawet nie zorientowała się, kiedy po jej policzkach zaczęły spływać łzy.. Nie wiedziała co ma o tym wszystkim myśleć.. Skoro kochał, to dlaczego okłamał i wyjechał ? Nie mogła tego pojąć..

Wybiła godzina dziewiętnasta, a co za tym idzie, Filip już na pewno na nią czekał.. Powoli poprawiła makijaż, przebrała się i wyszła na szpitalny parking.. tak jak myślała jej facet już na nią czekał.. Przywitała się z córką, po czym pojechali.. Filip co chwilę coś do niej mówił, lecz ona nawet nie zwracała na niego najmniejszej uwagi.. Sercem, głową i duszą była przy Piotrze.. Przy jej ukochanym i przy ojcu jej dziecka..

- Jesteśmy..- powiedział Filip, wyjmując kluczyk ze stacyjki.. Hana wzięła córeczkę za rękę, po czym cała trójka udała się do pobliskiego bloku..

- Trzecie piętro, mieszkanie numer 15..- odczytał mężczyzna sms’a od owej koleżanki..

Hana nie chciała tam iść, lecz nie chciała zrobić przykrości Filipowi.. Z resztą, od czasu kiedy Piotr wrócił i tak jest dla niego oschła.. Wcale się nim nie przejmuje i utwierdziła się tylko w tym, że nic tak naprawdę do niego nie czuje..

Stanęli przed owym mieszkaniem.. Zadzwonili do drzwi kilka razy.. W końcu pewna kobieta otworzyła.. Od razu uśmiechnęła się na ich widok..

- Super, że jesteście.. Wchodźcie..- kobieta zachęciła parę, by weszli do środka.. Zuzka już nawet nie czekała na nich, tylko pobiegła przodem do mieszkania..

Hana wraz z Filipem, powoli weszli do owego mieszkania.. Znaleźli się w salonie, gdzie był już przyszykowany stół i piękne zapachy..

Nagle z kuchni wyszedł mężczyzna.. Jej mężczyzna, ten którego tak mocno kochała i który „siedział” jej w kółko w głowie.. Był to Piotr.. Gdy spojrzeli na siebie od razu obydwoje zrobili grobowe miny.. Nie wierzyli w to, co ma właśnie miejsce..

30 kom = next ! ♥ Co to będzie na tej kolacji ? :o