Ten upał mnie wykończy *.* Nic mi sie nie chce.. !

56. Lepiej, jeśli Piotr Ci to opowie..

Po bardzo niedługiej chwili cała trójka siedziała już przy stole.. Hana z Miri bardzo się zajadały, lecz nie tak bardzo jak Piotr.. Mężczyzna jakoś nie miał apetytu.. nie dawało mu jeszcze spokoju to, że musi o wszystkim opowiedzieć Hanie.. Naprawdę marzył o tym, żeby Hana zapomniała o tym wszystkim i nie pytała o co chodziło, ale wiedział że to nie przejdzie.. Nie z jego żoną..

- Nie jesz ?- zapytała, biorąc przy tym łyk herbaty Hana..

- Jakoś nie mam apetytu.. Chyba pójdę się położyć.. jestem okropnie zmęczony..- Piotr naprawdę sprawiał wrażenie bardzo wykończonego..

- Nie dziwie się..- dopowiedziała w pół słowa Miri, lecz kiedy Piotr na nią spojrzał ta od razu zaczęła się patrzeć z powrotem w swój talerz..

- No co ?!.. Taka prawda..- Miri wydawała się być dumna albo wręcz zachwycona Piotrem..

W tym samym czasie Gawryło poszedł do sypialni, dając wcześniej Hanie buziaka w sam czubek głowy, jak to zawsze kiedy się rozstawali nawet na krótką chwilę…

Kiedy Piotr tylko zniknął w drzwiach od sypialni Hana, od razu wnikliwym spojrzeniem spojrzała na Miri..

- Dowiem się wreszcie o co chodź w tym wszystkim ?..- Goldberg nie odpuszczała..

Miri wzięła kolejny kęs kromki chleba i jajecznicy po czym, w końcu zaczęła..

- Piotr był w Izraelu..- Miri nie chciała powiedzieć czegoś, po czym Hana mogłaby się zdenerwować.. Postanowiła powiedzieć wszystko po kolei, ale bez znacznych szczegółów..

- James ?..- mówiąc to Hana wyglądała na „zawieszoną”.. Patrzyła się tylko przed siebie..

- Tak.. Ale to nie ja tylko Piotr, powinien Ci sam o tym wszystkim opowiedzieć..- Miri nie była pewna co ma,a czego ma nie mówić.. Nie chciała mieszać się w ich relacje..

- Mów..- Hana dalej nalegała..

- Nie mogę.. Naprawdę.. Wiesz co pójdę się przejść.. Klimat w Polsce mi chyba nie służy..- Miri chciała się jakoś wymknąć z domu i znalazła na to pierwszy lepszy pomysł na jaki wpadła..

Po chwili Miri wyszła z mieszkania,a Hana tak siedziała i myślała.. „ Czego on znowu chciał?!”- chodziło oczywiście o James’a.

Kobieta wstała od stołu i poszła prosto do sypialni.. Kiedy weszła zobaczyła Piotra, który najwyraźniej drzemał… Bardzo po cichu podeszła do łóżka i usiadła na skraju wpatrując się w ukochanego.. Wreszcie był w domu.. Tak naprawdę nawet nie była zła, o to, że ją okłamał.. Po prostu nie umiała być na niego zła.. Za bardzo go kochała..

Nie chciała go obudzić, więc delikatnie wstała kierując się ku wyjściu z sypialni..

- Zaczekaj..- powiedział niepewnie Piotr, po czym podniósł się na łóżku..

- Myślalam, że śpisz..- zaczęła niepewnie Hana..

Piotr tylko pokiwał przecząco głową, po czym pokazał gestem ręki żeby kobieta podeszła i usiadła koło niego.. Hana nawet się nie zastanawiała, tylko od razu tak postąpiła..

- Byłem w Izraelu.. W sprawie James’a.. I naprawdę przepraszam, że skłamałem ale po prostu nie mogłem pozwolić na to żebyś się na darmo stresowała..- powiedział Piotr niemalże jednym tchem..

Kobieta nic nie odpowiedziała, tylko tak siedziała i patrzyła się mężczyźnie głęboko w oczy, tak jakby oczekiwała na dalsze wyjaśnienia..

- Musiałem trepanować James’a po raz drugi.. Zgodziłem się tylko dlatego, że w ramach tego obiecał, że już na zawsze da nam święty spokój.. a przecież tylko o tym marzyliśmy..- kończąc to zdanie Piotr dopiero wtedy odważył się spojrzeć na Hane..

-Co z nim ?- Goldberg była w totalnym szoku..

- Żyje..- powiedział Piotr bez jakiegokolwiek entuzjazmu.. Było mu natomiast nieco przykro, że Hana pierwsze o co zapytała to o James’a..

Gawryło od razu posmutniał, co zauważyła Hana..

- Chyba jednak nie „my” marzyliśmy żeby dał nam święty spokój, tylko ja..- mówiąc to mężczyzna wstał i podszedł do okna, ponieważ nie był w stanie spojrzeć na Hanę..

Nastała w pokoju nieco napięta atmosfera.. Do Hany nie dotarło jeszcze to wszystko czego przed chwilą się dowiedziała.. Siedziała dalej na łóżku po raz kolejny nieprzytomna.. Po chwili jednak się ocknęła, spojrzała na Piotra, który nadal stał przed oknem i szybkim ruchem podeszła obok mężczyzny..

Kobieta objęła jego rękę, która bezwładnie opadała przy jego ciele,i bardzo się w nią wtuliła jednocześnie przylegając głową do jego ramienia..

- „My”... I dziękuje..- te słowa Hana szepnęła mężczyźnie prosto do ucha..

Piotr był bardzo zaskoczony, ale to bardzo pozytywnie zaskoczony.. Mimowolnie w tym samym czasie obrócił się w stronę kobiety..

- Dziękuję ? Nie będzie żadnego ochrzanu, ani nic z tych rzeczy ? – zapytał z niedowierzaniem w głosie mężczyzna..

- Nie..- powiedziała Hana, po czym wspięła się na palce i bardzo delikatnie musnęła swoimi wargami usta mężczyzny.. Piotr jak zawsze nie pozostał temu obojętny i równie szybko odpowiedział na to równie namiętnym pocałunkiem..

W pewnym momencie Piotr przerwał całować Hanę by spojrzeć jej prosto w oczy..

- Wiesz, że Cię kocham ?!- powiedział bardzo uradowany mężczyzna.

- Ja Ciebie bardziej..- mówiąc te słowa, kobieta przejęła inicjatywę i tym razem to ona zaczęła bardzo namiętnie, lecz z domieszką czułości całować ukochanego…

Komentujcie, kochajcie, promujcie :* I tak jesteście kochani ♥