Łapcie ♥ ! PS. KOMENTUJCIE !! :)

29. Lepiej daj mi buziaka, co ?! ♥

Kobieta popatrzyła mężczyźnie prosto w oczy.. Wzięła się na odwagę i powiedziała..

- Tak..Kochanie.. Jestem przecież Twoją żoną..- gdy to mówiła Piotr zrobił swój uśmiech ala „błazen”..

Hana była kompletnie zdezorientowana.. Nie wiedziała o co mu chodzi.. Po chwili jednak Piotr złapał kobietę za rękę i to tym razem on spojrzał jej prosto w oczy..

- Chciałem usłyszeć z twoich ust jak mówisz, że jesteś moją żoną.. – powiedział mężczyzna odgarniając drugą reką kosmyk włosów kobiety z jej twarzy..

Hana była na niego wściekła.. Jak mógł udawać, przez tą dosłownie chwilę , że jej nie pamięta.. Miała mu za złe, że zachciało mu się takich głupich żartów.. Z drugiej jednak strony bardzo jej ulżyło, że przez ten moment tylko udawał i robił z siebie głupka jak to zawsze on…

- Chcesz znowu zapaść w śpiączkę.. tym razem mogę Ci w tym pomóc.. – powiedziała kobieta z żalem w głosie.. Chciała wyrwać dłoń z uścisku lecz mężczyzna jej na to nie pozwolił..

- Przepraszam.. Po prostu musiałem tak się zachować.. Nawet nie wiesz jakie to uczucie słysząc z Twoich ust, kiedy mówisz z ogromną satysfakcją w głosie, że jesteś moją żoną.. – mówiąc to mężczyzna delikatnie pociągnął kobietę za rękę w swoją stronę..

Mimo to kobieta patrzyła na mężczyznę oczyma pełnych żalu…

Z tego wszystkiego, Piotrowi faktycznie zrobiło się przykro, ze kobieta wzięła tą cała sytuację aż tak do siebie.. Chciał jakoś rozluźnić napięcie, do którego z resztą sam doprowadził..

Postarał się nieco nachylić lecz był nieco obolały.. Mimo to nie zrezygnował ..

- Kochanie.. Lepiej daj mi buziaka coo ?!- powiedział uwodzicielsko jak zawsze..

Gdy Hana usłyszała głos mężczyzny od razu się ucieszyła.. Spełniła także prośbę ukochanego i to ona się nachyliła nad nim, a nie na odwrót, ponieważ wiedziała, że może go wszystko jeszcze boleć..

Pocałunek był krótki, ale jak zawsze pełen uczucia.. Gdy skończyli Hana powiedziała..

- Najpierw się ogol, jeśli chcesz dostawać buziaki, ponieważ ta Twoja broda strasznie drapie..- powiedziała Hana, po czym obydwoje wybuchnęli śmiechem…

Reszta dnia zleciała spokojnie i dosyć szybko.. Dużo czasu para rozmawiała z sobą w sumie o wszystkim i o niczym.. Późnym popołudniem Piotr był mimo wszystko nieco zmęczony i zasnął.. Hana upierała się, że i tak zostanie z nim ponieważ nawet nie jest zmęczona, lecz mężczyzna doskonale wiedział, że kobieta kłamie..

Pod wieczór zgodnie z obietnicą, na kontrolę przyszła Wiki.. Bardzo wzruszył ją widok Hany, która spała przy Piotrze.. Doskonale widziała, że była ona bardzo zmęczona.. Nie chciała obudzić ich obojga więc postanowiła, że wpadnie później.. Chciała już wyjść z pomieszczenia, kiedy to Piotr powiedział..

- Możesz coś dla mnie zrobić?- zapytał nieco ściszonym głosem by nie obudzić Hany.

- Jasne.. O co chodzi?- zapytała Wiki i podeszła nieco bliżej mężczyzny..

- Zawołaj Przemka, żeby odwiózł Hane do domu… Nie mogę już patrzeć jak ona się tutaj męczy..- powiedział Piotr, po czym spojrzał z troską na kobietę.. Po chwili dopowiedział:

- I potrzebuje wypis.. Z tego co słyszałem to już wystarczająco długo tu jestem..

- Jeśli chodzi o Przemka to nie ma problemu, sama uważam, że Hanie należy się odpoczynek szczególnie, ze już prawie tydzień nie opuszcza Cię ani na krok.. A jeśli o to drugie to zapomnij!.. No chyba że Twoje jutrzejsze wyniki będą bez żadnych przeciwwskazań.. I nie chce już słyszeć nic więcej na ten tamat..- Wiki posłała w stronę Piotra spojrzenie w stylu „i tak nie wygrasz..”..

Piotr chciał coś odpowiedzieć, lecz Wiki od razu wyszła.. Piotr leżał i przyglądał się Hanie.. Kochał ją obserwowac jak po prostu tak sobie spała.. Nie mógł sobie trochę wybaczyć tego, że naraził ją na ten cały stres… przecież od samego początku właśnie tego chciał uniknąć.. Nie chciał by przez niego w jakikolwiek sposób cierpiała..

Po jakieś chwili kobieta się obudziła i gdy zobaczyła, że Piotr nie śpi tylko się jej przygląda od razu zaczęła się uśmiechać…

- Wiem, że nie będziesz zadowolona, ale zaraz ma przyjść Przemek i zabrać Cię do domu żebyś w końcu odpoczęła..- powiedział bardzo czule mężczyzna..

- Piootr. Ja nie jestem naprawdę zmęczona.. Nie chcę się z Tobą kłócić..

- No własnie.. Skoro nie chcesz się kłócić to tego nie rób.. Pojedziesz do domu i w końcu wypoczniesz.. Z tego co słyszałem to już przeze mnie dość dlugo pozadnie nie spalas..- mówiąc to patrzył Hanie prosto w oczy..

- Zrób to dla mnie.. Proszę..- Piotr powiedział to takim głosem, na który Hana nie mogła nic innego zrobić niż się tylko zgodzić…

- Dobrze.. Ale jutro z samego rana jestem u Ciebie.. I to tym razem ja nie chce słyszeć żadnych wymówek..- mimowolnie obydwoje uśmiechnęli się do siebie..

W między czasie przyszedł Przemek, który miał odwieść Hane do domu.. Gdy się pożegnali, mężczyzna w zasadzie od razu zasnął.. Był bardzo zmęczony.. A poza tym chciał być wypoczęty jutro by wreszcie móc wyjść ze szpitala.. Przed zaśnięciem jedynie o czym lub bardziej o kim myślał to Hana.. Dosłownie brakowało mu słów by opisać kobietę.. Kobietę jego życia…

Podnosimy poprzeczke ?! 25kom=next ♥ !