Łapcie :) Kto ma czas i czyta ten komentuje miśki :*!!

46. Te mdłości mnie wykończą…

Piotr czekał dłuższą chwile na Hane nadal przed drzwiami od toalety.. W końcu zrezygnował i poszedł już się położyć by tam zaczekać na kobiete.. Minęło około czterdziestu minut.. Nagle do sypialni weszła Hana z dosyć wykończoną miną.. Piotr nie chciał się nic odzywać, ponieważ mógł się jedynie domyślać jak Hana się teraz czuje.. Po chwili kobieta położyła się obok męża na łóżku.. Piotr wtedy też od razu zagarnął ją w swoje ramiona i mocno przytulił..

- Te mdłości mnie wykończa..- powiedziała nieco przygnębionym głosem kobieta..

Piotr wtedy też jeszcze mocniej przytulił Hanę i pocałował ją w sam czubek głowy..

- Nie dziwie się.. Ale za niedługo już nie będą az tak uciążliwe..- starał się jakoś pocieszyć żonę.. Hana natomiast wtedy popatrzyła na Piotra dosyć znaczącym spojrzeniem, po czym powiedziała..

- Wiem kochanie.. Nie zapominaj, że jestem ginekologiem..- powiedziała kobieta nieco sarkastycznie..

- Spokojnie..- powiedział Piotr po czym zaczął się po cichu, ale mimo wszystko śmiać..

- Co w tym takiego śmiesznego?- zapytała nadal poirytowana Hana..

- No bo dzieciaki już nam nie dają chwili dla siebie..- powiedział mężczyzna po czym spojrzał bardzo uwodzicielsko na kobiete..

Hana wtedy także się uśmiechnęła, ponieważ pomyślała że mężczyzna ma racje.. Mimowolnie wtuliła się jeszcze bardziej w męża.. Minęło dosłownie kilka chwil i para w objęciach od razu zasnęła..

O dziwo rano obydwoje nie spóźnili się do pracy mimo nocy pełnej atrakcji.. W objęciach jak to zawsze przemierzyli niemalże cały korytarz aż do lekarskiego dyskutując na temat podrózy poślubnej, z która i tak już długo odwlekają..

Hana upierała się, że jeszcze za dużo mają spraw na głowie, żeby to wszystko tak rzucić i po prostu wyjechać, lecz słuchając namowy Piotra troche zaczęła sama mieć ochote na podróz tylko we dwoje.. Póki jeszcze mogą we dwoje..

Weszli uśmiechnięci od ucha do ucha do lekarskiego.. Na kanapie siedziała Burska wraz z córką Amelką.. Gdy dziewczynka zobaczyła Piotra od razu się z nim przywitała.. Tak jak to potem zrobiła jej mama.. Amelka bardzo dobrze wspominała Piotra i go bardzo lubiła po tym jak wyciągnął z tej dziury pieska, mimo że się przy tym skaleczył.. Był on wtedy dla niej dosłownie bohaterem..

Hana wtedy poszła przebrać się do pracy z resztą to samo zrobił Piotr.. Gdy spowrotem znaleźli się w lekarskim do pomieszczenia dosłownie wbiegła jedna z pielęgniarek..

- Doktorze!- zwróciła się w stronę Piotra..

- Ta pacjecnka z szóstki.. Nastąpiło zatrzymanie akcji serca, lecz Doktor Consalida już odzyskała ją i pilnie wzywa..- powiedziała kobieta niemalże jednym tchem..

 Piotr nie zastanawiał się nawet przez chwilę.. Od razu pobiegł do wskazanej przez pielęgniarki sali..

Tym sposobem w lekarskim została Hana sam na sam z Burską.. Amelke bowiem zabrał już wcześniej Kuba, który specjalnie przywiózł dziewczynkę by ta przywitała się z mamą..

Nie można było ukryć, że między kobietami panowała bardzo napięta atmosfera… Po chwili Hana zaczęła parzyć herbate.. Chciała być uprzejma więc zapytała..

- Kawy, herbaty ? – zapytała zwyczajnym głosem Goldberg..

Zosia spojrzała na kobiete pełna podziwu, po czym odpowiedziała…

- Nie dziękuję.. – po chwili jednak dopowiedziała..

- Przepraszam, za to ze wczoraj tak Piotra ściągnęłam do szpitala..- Burska starała się być miła..

- Nie masz za co.. Taką mamy pracę..- odpowiedziała tak zwyczajnie Hana..

- Dobrze, że się wam ułożyło.. To znaczy Tobie i Piotrowi.. W zasadzie to nie spodziewałam się, że on się kiedykolwiek ustatkuje..- powiedziała pewnym siebie głosem Burska..

Hana spojrzała na nią w stylu „ co ty nie powiesz”…

- Może po prostu go za mało znasz..- odpowiedziała również pewna swego Hana..

Tą całą napięta atmosfere między kobietami przerwała im Lena.. Weszła Starska do lekarskiego dość szybkim krokiem i od razu podeszła do automatu z kawą.. Hana przyglądała się jej dośc wnikliwym spojrzeniem…

- Chyba nie będziesz piła kawy ?- powiedziała zdziwionym, a zarazem powaznym głosem Hana..

- Mała rozpuszczalna jeszcze nikomu nie zaszkodziła..- powiedziała nieco ściszonym głosem Lena..

- Nie ma mowy Lena!.. Nie zapominaj, że jestem ginekologiem chociaż Ty..- powiedziała Hana odstawiając naszykowany przez Starską kubek z kawą na bok..

Całej sytuacji przyglądała się Zosia, która z niedowierzaniem zapytała..

- Lena.. Czy ja dobrze myślę?- zapytała zaintrygowana Starska..

Lena tylko pokiwała głową, po czym dopowiedziała..

- Na szczęście nie jestem w tym sama..- powiedziała przyjaźnie, po czym spojrzała znacząco na Hane..

Hanie zrobiło się troche głupio, ponieważ nie chciała żeby ta cała Zosia wiedziała, że jest ona w ciązy.. Z drugiej jednak strony to on sama zaczęła to rozmowę na temat co wolno, a nie wolno, więc Lena nie pozostała jej dłużna..

- Gratuluję..- powiedziała bardzo wymuszonym głosem Zosia i niemal równie szybko wyszła z lekarskiego..

Hana wtedy spojrzała dosłownie spod byka na Lenę..

- No co? – powiedziała zdziwionym głosem Starska, tak jakby się nic nie stało..

Hana nie zdążyła nic już powiedzieć, ponieważ została wezwana na SOR do jakiegoś nagłego przypadku.. Po drodze widziała Zosię, która rozmawiała akurat z Piotrem.. Nie mogła się wtrącić do rozmowy ani nic, ponieważ musiała szybko iść do pacjentki.. Była cała roztargniona i zła.. Tak naprawdę zdała sobie sprawę z tego, że nie lubi tej Zosi i to tak całkiem mocno..

30kom= next ? :) Dacie rade ? :D