CZYTASZ = KOMENTUJESZ ♥

61. Teraz wiem..

Nazajutrz rano obudziła ich chrzątająca się w kuchni Miri.. Obydwoje wstali z ogromnym ciężarem i bardzo zaspani..

- Co się dzieje ?- zapytał ziewając Piotr..

- Pewnie moja siostra przeczesza nam kuchnie.. – powiedziała nieco rozbawiona Hana..

Wspólnie wyszli z sypialni dopiero kiedy się już przebrali z piżdżam i ogólnie ogarnęli..

Kiedy Miri zobaczyła ich takich zaspanych od razu zaczęła snuć insynuacje..

- Widzę, że mieliście upojną noc ?- Miri była czasem bardzo bezpośrednia, a zarazem bardzo ciekawska…

Hana popatrzyła wtedy srogim spojrzeniem na siostrę, lecz Piotr udając się w stronę kuchni nie pozostał obojętny komentarzowi ze strony Miri..

- Nic z tego.. Jak ja się uprę to tak jest..- powiedział dumny z siebie Piotr wychodząc z salonu.

Miri wtedy też dosłownie zamurowało.. Była pewna, że kiedy Piotr z Haną zostaną wreszcie sam na sam w domu to dobrze spożytkują ten czas, a nie..

- Poważnie ?- zapytała z niedowierzaniem w głosie Miri..

Hana chciała już coś powiedzieć, lecz wchodzący Piotr z filiżanką kawy w ręce jak zwykle ją wyprzedził..

- No nie na niby..- powiedział mężczyzna z sarkazmem dając w tym czasie Hanie buziaka w policzek..

Piotr wziął kolejny łyk kawy, a potem podszedł dla żartów do Miri i również dał jej buziaka ( oczywiście takiego jak się daje na przywitanie przyjaciołom )..

- Ale mam szczęście.. Dwie Panie Goldberg w moim mieszkaniu już od samego rana..- Piotr starał się być bardzoo zabawny.

- Piioootr! Ja tu nadal jestem..- powiedziała Hana śmiejąc się, lecz mimo wszystko z delikatną nutą zazdrości..

- Gdyby nie to, że jesteś mężem mojej siostry, to był byś już mój.. – dodała Miri równie w żartach..

- Ohh Ohh.. Nie bądź tego taka pewna.- mówiąc to Piotr podszedł do Hany..

- Być to ja mogę tylko i wyłącznie tej Pani..- powiedział Piotr kładąc wolną dłoń na tali kobiety..

- I tego się trzymajmy..- dodała po chwili Hana obracając się w stronę męża.

- Po pracy jedziesz się spotkać z Magdą ?

- Taak. A propo muszę już lecieć.. Za godzinę mam operację.. Zdzwonimy się potem..- powiedział Piotr po czym bardzo czule obdarował Hane pocałunkiem..

Po krótkiej chwili kobiety zostały już same w mieszkaniu.. Wspólnie zjadły śniadanie, wypiły po szklance soku, który ponoć ma wiele witamin.. Później postanowiły wykorzystać tak piękną pogodę i poszły się opalać na balkon.. Obydwie bardzo kochały kiedy na ich twarze bądź całe ciało padają ciepłe promienie słońca, grzejąc każdy centymetr ich ciała.. Podczas opalania znalazły wreszcie czas żeby tak na spokojnie pogadać.. Niby już rozmawiały ale zawsze kiedy był Piotr, a to przecież nie jest to samo.

Było już późno.. Piotr wcześniej napisał Hanie sms’a , o której mniej więcej będzie w domu więc kobieta musiała na szybko wymyslić coś żeby wyjść i spotkać się po raz ostatni z James’em..

Ostatecznie powiedziała Miri, że musi pojechać do szpitala skonsultować jedną pacjentkę ponieważ drugi ginekolog czyli Darek nie daje sobie rady.. Miri w ten czas postanowiła, że akurat się spakuje, ponieważ jutro z samego rana ma już samolot do Izraela.. Nie chciało jej się bardzo wracać no ale nie miała przecież wyjścia.

Po trzydziestominutowej jeździe samochodem Hana była już w kawiarni, w której to wcześniej umówiła się z byłym mężem.. Zanim weszła pomyślała o Piotrze.. Okropnie się czuła okłamując go..

Weszła niepewnie do pomieszczenia...zaczęła się rozglądać.. W końcu zobaczyła go. Zobaczyła siedzącego w rogu sali mężczyzne który bacznie się jej przyglądał..

Podeszła spokojnym krokiem do stolika, przy którym siedział James.

- Cześć.. – zaczął James wstając od stolika.. Jak zawsze był uprzejmy..

Po chwili obydwoje siedzieli, patrząc się na siebie nawzajem.. W końcu Hana odważyła się i zaczęła mówic...

- Jak się czujesz ?- musiała najpierw zapytać się mężczyzny o zdrowie.. Nie umiała tak od razu przejść do sedna sprawy.

- Chyba w porządku.. Dzieki Piotrowi..- James był równie spięty jak Hana..

- Tak wiem.. I chciałam Ci tylko powiedzieć, że już nigdy więcej się nie spotkamy.. Ani my, ani nikt inny z mojej rodziny.. – w końcu Hana powiedziała to, co miała zamiar już od dłuższego czasu.

- Wiem Hana.. teraz to wiem. Ja.. Ja.. Ja chciałem Cię tylko przeprosić za to, że wcześniej zepsułem Ci życie.. I że w ogóle tyle przeze mnie wycierpiałaś..

Goldberg była w szoku kiedy usłyszała słowa James’a.. Nie przypuszczała, że kiedykolwiek usłyszy z jego ust coś podobnego.. To nie było totalnie w jego stylu..

- W porządku..- odparła po chwili Hana.. W zasadzie to miała zamiar już wracać do domu.. tylko tyle chciała powiedzieć mu po raz ostatni.

- Trzymaj się tam jakoś..- powiedziała kobieta wstając od stolika.. Była już przy drzwiach wyjściowych kiedy to obróciła się przez ramię by po raz ostatni spojrzeć na James’a.. On również odprowadził ją wzrokiem do drzwi.

Całą droge powrotną do domu, Hana była zupełnie wyłączona.. W dodatku zaczęła lecieć w radiu strasznie dołująca piosenka.. Po niedługiej chwili była już na osiedlu.. Zaparkowała samochód i bardzo wolnym krokiem udała się do domu..

 Kiedy weszła do mieszkania zobaczyła popijających wino zarówno Piotra jak i Miri.. Kiedy Gawryło tylko zauważył żonę w przedpokoju od razu do niej równie szybko podszedł..

- Mam nadzieję, że przez tyle czasu nie operowałaś ? –zapytał z troską w głosie mężczyzna..

Hana dalej była zamroczona.. Myślami była zupełnie gdzie indziej..

- Hmm ?- mruknął Piotr pod nosem, ponieważ widział, że kobieta jest jakas nieobecna..

- Nie nie.. Przecież wiem, że mi nie wolno..- powiedziała Hana nie patrząc się na Piotra.. Kobieta wymusiła uśmiech, po czym z nienacka przytulila się do mężczyzny.. On od razu zagarnął ją mocno w swoje ramiona..

Dzięki tym, którzy za każdym razem komentują :) Jesteście kochani ♥!