Komentujcie, komentujcie, komentujcie ♥ !

55. Zbereźnik !!

Nastał już wieczór.. Hana znowu bardzo zmęczona wróciła do domu.. Czuła cholerne „deja vu” z poprzedniego dnia.. Tak samo zmęczona i ta sama pustka w mieszkaniu bez Piotra.. Nic się nie odzywał cały dzień.. Nie wiedziała co się dzieje, a nieświadomość jeszcze bardziej ją tylko dołowała.. Wzięła długi prysznic a potem poszła się położyć.. Z zaśnięciem nie miała problemu, bowiem po niecałych trzydziestu minutach już smacznie spała.. Zmęczenie po prostu wzięło górę..

Kiedy się rano obudziła instynktownie sprawdziła telefon.. I znowu to samo.. Zero jakiegokolwiek znaku  życia ze strony Piotra.. Była strasznie zdołowana, zmartwiona, a zarazem rozdrażniona.. Po raz kolejny żadnego połączenia od męża w ciągu całego dnia, lecz tego dnia nie mogła zasnąć.. Piotr nie odzywał się już prawie całe dwa dni..

Hana nie wiedziała co się z nim dzieje.. Chciała tylko wiedzieć czy jest cały i zdrowy.. Tylko tyle by jej wystarczyło żeby w końcu była spokojna.. Mimo wszystko starała się myśleć bardzo pozytywnie, ponieważ tylko tyle jej pozostało.

O wściekłości jaka ją ogarniała na Piotra, starała się nawet nie myśleć.. Od dwóch dni nawet nie napisał sms’a, a telefon ma najwyraźniej wyłączony..

Hana tego dnia, nie mogła zasnąć lecz z trudem po bardzo długiej chwili wreszcie usnęła.. Kiedy rano wstała, było już jasno i bardzo, ale to bardzo gorąco.. Miała dziś wolne więc nawet się nigdzie nie śpieszyła, po prostu tak sobie leżała i myślała jak zawsze o Piotrze.

W końcu chciała sprawdzić czy przypadkiem Piotr się nie odezwał, lecz nie znalazła w łóżku telefonu.. „chyba jest w salonie”- powiedziała do siebie kobieta, po czym baaardzo wolno wstała z łóżka.. Kiedy wyszła z sypialni poczuła jakiś zapach.. Wydawało jej się, że czuje zapach jajecznicy.. Weszła dosyć wolno do kuchni i zobaczyła tam Piotra wraz z Miri rozmawiających i wspólnie przygotowujących posiłek..

Kobieta stała tak przez chwilę i nic się nie odzywała.. Nie wiedziała, że to co widzi to jawa czy sen.. Po chwili jednak Miri, która chciała sięgnąć po jakieś naczynie obróciła się i zobaczyła stojącą i opartą o framugę drzwi siostrę.. Od razu bardzo szeroko i szczerze się uśmiechnęła po czym podeszła do Hany..

- Heej.- mówiąc to Miri już bardzo mocno ściskała siostre.. Wtedy też przestało jej zależeć na dalszym gotowaniu..

- Co Ty tu.. Co wy tu robicie ?- tylko tyle Hana była w stanie z siebie wydusić.. Mówiąc to równocześnie Hana popatrzyła się bardzo smutno, lecz zarazem z iskierką w oczach na Piotra..

Gawryło w tym czasie na chwilę również odłożył naczynia, oparł się o blat, przepasał ręce na klatce piersiowej i bardzo szyderczo uśmiechnął się w stronę kobiety..

- Postanowiliśmy zrobić Ci mała niespodziankę..- powiedział bardzo szczerze mężczyzna.. Do tego dopowiedziała Miri..

- Jak się za Tobą stęskniłam..- i po raz kolejny przytuliła siostrę.. tym razem równie mocno przytuliła ją i Hana..

- Mhmm.- odchrząknął Piotr, po czym bardzo powoli udał się w stronę sióstr..

Kiedy Piotr już do nich podszedł, Miri uśmiechnęła się do niego i wróciła do wcześniej zaprzestanej czynności czyli do gotowania..

- Nawet nie powinnam z Tobą rozmawiać !- Hana chciała brzmieć dosyć wiarygodnie..

Piotr dosłownie zignorował to, co przed chwilą powiedziała jego żona, lecz tylko delikatnie ją  pociągnął w swoje ramiona, po czym ją przytulił.. Hana od razu „wtopiła” się w jego ramiona.. Wreszcie poczuła ten zapach.. Zapach Piotra, który tak bardzo kochała i za którym tak mocno tęskniła..

Po chwili mężczyzna na chwilę wypuścił kobiete z uścisku po czym zaczął delikatnie głaskac i pieścić ją po policzku.. Hana odruchowo swoją dłonią przykryła dłoń mężczyzny i zaczęła mu patrzeć prosto w oczy..

- Martwiłam się o Ciebie..- powiedziała z żalem w głosie kobieta..

- Wiem..- Gawryło znowu nie dał dojść kobiecie do słowa, ponieważ tym razem bardzo czule, a zarazem namiętnie ją  pocałował..

Trwali tak w pocałunku przez dłuższą chwilę.. W pewnym momencie zaczęło się robić naprawdę gorąco, co od razu zauważyła Miri, której zrobiło się aż głupio, że właśnie przygląda się całej sytuacji.. Chciała jakoś wyjść „cało” i trochę niepewnym głosem się odezwała..

- Nie chce wam przeszkadzać ale kompletnie nie mam pojęcia co gdzie leży, a nie chciałabym przypalić jajecznicy..- mówiąc to Miri była dosłownie cała czerwona.. bardzo nie lubiła takich niekomfortowych sytuacji..

Obydwoje na te slowa, zaprzestali się całowac, po czym cała trójka wybuchneła śmiechem..

- Już Ci pomagam..- powiedział Piotr i w końcu puścił dłoń Hany, którą nadal nieświadomie trzymał w swoim uścisku..

- To ja pójdę się przebrać i zaraz wam pomoge..- Hana nadal była w piżdzamie, i również czuła się srednio komfortowo..

- To może ja powinienem Ci pomóc, a nie Ty nam ?!- powiedział bardzo wesoły Piotr posyłając w stronę Hany bardzo znaczące spojrzenie..

Hana w tej samej chwili zrobiła się cała czerwona..

- Przestań !..- powiedziała kobieta pierwsze lepsze słowo, które przyszło jej do głowy.. nie czekając na odpowiedź Piotra, od razu wyszła w stronę łazienki..

Kiedy się przebierała, zaczęła się sama do siebie śmiać.. „ Co za wariat, a w dodatku zbereźnik”- pomyślała sobie kobieta, która nadal była uśmiechnięta od ucha do ucha.. Ale własnie to w Piotrze kochała.. Z resztą jak jego całego.. Po prostu był to „jej” wariat..

30kom= next ?! ♥ Po prostu komentujcie :) To bardzo motywuje ♥