Jutro postaram się dodać co najmniej 2 nexty, więc zaglądajcie !! :)

108. Nieoczekiwane spotkanie.. !

Hana już o świcie obudziła się pierwsza.. Leżeli wtuleni w siebie na materacu.. Ona cały czas tuliła się do jego boskiego torsu, wdychając przy tym jego cudowny zapach, który każdorazowo ją onieśmielał..

Gdy już trochę zaczynało jej się nudzić, złapała kosmyk swoich blond włosów, i zaczęła nimi delikatnie muskać policzek ukochanego.. Z początku nic się nie ruszał, a potem tylko przecierał po policzku ręką, tak jakby odganiał muchy czy komary.. Gdy Hana widziała, że Piotr dalej ani drgnie, delikatnie pocałowała jego klatę i to nie raz, a kilka razy.. Gdy podniosła się na łokciach, zobaczyła łobuzerski uśmiech na twarzy ukochanego..

- Coś słabo się starasz żebym się obudził..- powiedział dalej nie otwierając oczu.

- Ej noo ! Ja już tu od godziny znoszę jajko, a Ty sobie ze mną pogrywasz ?!- Hana przez śmiech, udawała oburzoną.. Odwróciła się nawet plecami do Piotra, lecz nadal słyszała jego łapczywy śmiech..

Gdy Gawryło w końcu się uspokoił, delikatnie objął Hanę w tali i obrócił w swoja stronę, cały czas opierając się o swój łokieć..

- No już się nie bocz..- powiedział jak zawsze nonszalanckim i uwodzicielskim głosem, po czym subtelnie pocałował kobietę.. Ona od razu złapała w swe dłonie jego twarz, by móc mocniej wpoić się w usta ukochanego..

- To jakie plany na dzisiaj ? – zapytał Piotr, zaprzestając całować żonę.. Ona niestety nic nie odpowiedziała, tylko z powrotem wróciła do namiętnego obściskiwania się z mężem..

- Ja już mam plany..- szepnęła mu na ucho, delikatnie obniżając jego bokserki..

Tego ranka, po raz kolejny przeżyli cudowne i bardzo upojne chwile.. Niestety do czasu, aż zadzwonił telefon Hany..

- Odbierz, proszę..- powiedziała, cały czas wtulona w tors męża..

Piotr posłusznie sięgnął ręką nieopodal materaca i odebrał połączenie.. Po krótszej chwili zerwał się na równe nogi.. Rozmawiał spokojnie, ale po jego wyrazie twarzy można było dostrzec zakłopotanie.

- Spokojnie.. Zrób tak jak Ci mówiłem.. Za chwilę będziemy..- mówiąc to Piotr się rozłączył i spojrzał z ogromnym przerażeniem w stronę swojej kobiety..

- Mały ma gorączkę.. Przemek nie może jej zbić..- Piotr mówił to cały czas bardzo szybko i równie zawzięcie zaczął się ubierać..

Kiedy Hana usłyszała, że chodzi o ich synka, również szybko ubrała się.. Po chwili, w ogromnym pośpiechu wyszli z mieszkania.. Gdy jechali samochodem, Hana widziała jak Piotr ogromnie to przeżywa.. Na złość natrafili na korki.. Z tego tez powodu jechali ponad godzinę do dzieci..

Gdy w końcu weszli do mieszkania zobaczyli zmartwionego i wystraszonego Przemka, który chodził po mieszkaniu w tą i we w tą.. Gdy ich zobaczył od razu lekko zmienił mu się wyraz twarzy..

- Co z nim ?! – zapytał na wstępie Piotr, który wewnątrz siebie cały „chodził”.

- Na razie się uspokoiło.. Miał już nawet dreszcze..

Gawryło już nic nie mówiąc, poszedł do pokoju dzieci.. Podszedł do łóżeczka synka i zaczął delikatnie głaskać go po głowie.. Od razu poczuł, że nadal ma temperaturę.. Nie zauważył nawet, kiedy za jego plecami stała Hana.. Dopiero gdy złapała jego wolną rękę ich palce się splotły.. Dodawali sobie nawzajem odwagi.. Gdy byli razem wierzyli, że wszystko będzie dobrze.. Po prostu musi być dobrze..

- Na moje oko to jakaś infekcja..- powiedziała Hana, biorąc synka na ręce.. Zaczęła z nim chodzić i delikatnie usypiać.. W tym samym czasie, płaczem wybuchła Olivka.. Piotr od razu wziął córeczkę na ręce i zaczął robić dokładnie to samo co jego żona.. Gdy w końcu dzieci zasnęły para poszła do salonu, by wreszcie chwilkę odpocząć.. W między czasie Przemek był pilnie wzywany do szpitala, więc w sumie znaleźli chwilę dla siebie..

- Za chwilę przyjdzie moja koleżanka ze studiów.. Natalka.. Zobaczy co z Olivierem..- powiedziała jak gdyby nigdy nic Hana, siadając obok męża na kanapie..

Gdy tylko usiadła obok niego, od razu wtuliła się w jego męskie ramiona.. On również zagarnął ją mocniej do siebie, całując jednocześnie w sam czubek głowy..

Niestety spokój nie trwał długo, gdyż po kilku minutach ktoś dzwonił do drzwi.. Hana wstała, ponieważ wiedziała że musi to być Natalka.. Gdy się zobaczyły, od razu szczerze się do siebie uśmiechnęły, po czym się przywitały..

- Wchodź do środka..- zachęcała przyjaciółkę Hana..

Gdy obie Panie znalazły się w końcu w salonie, nagle podszedł do nich Piotr.. Gdy jego wzrok, jak i tej całej Natalki się spotkał ich miny były bezcenne.. Wyglądało to tak, jakby zobaczyli w sobie nawzajem ducha..

- A właśnie.. To jest mój mąż Piotr..- Hana wskazała dziewczynie na Gawryłe, a później zrobiła to samo przedstawiając mu przyjaciółkę..

- Miło mi..- wyciągnął dłoń Piotr, patrząc się w kobietę, która stała obok jego żony..

Kiedy uścisnęli sobie dłonie, po raz kolejny tego dnia usłyszeli płacz dziecka.. Piotr zaoferował, że zaprowadzi gościa do maluchów, a Hana w tym czasie postanowiła przygotować coś do picia.. Gdy Piotr wraz z Natalką znaleźli się w pokoju dzieci, obydwoje w jednym czasie zapytali nieco podniesionym głosem..

- Co Ty tu robisz ?!..

30kom= next ! Kim będzie ta cała NATALKA ?! ;o