Coś nowego, lecz tak dobrze znanego ! Cz.28 !

Gawryło był już pod drzwiami, od mieszkania w którym mieszkał Zapała.. Nie wiedział co ma ze sobą zrobić, więc po prostu zapukał.. Po chwili otworzyła mu Ala, która na widok Piotra zrobiła ogromne oczy.. On również się nieco zmieszał na jej widok..

- Jest Przemek? – zapytał po chwili monotonnej ciszy.

- Mhmm. Wejdź..- odpowiedziała równie szybko, otwierając szeroko drzwi..

Po chwili Piotr wszedł do salonu, w którym na gitarze grał Zapała.. Gdy tylko go zobaczył od razu zaprzestał granie i spojrzał na niego dosłownie spod byka i z ogromnym wyrzutem.. Piotr nie do końca był świadom o co mu chodzi.. Mimo to od razu zaczął..

- Możemy chwile pogadać ?

- Przecież ostatnio mówiłeś, że nie mamy o czym..- Zapała spojrzał na Gawryłe wnikliwym spojrzeniem..

- O Hanie..?

- A konkretnie ?

- Chciałem się Ciebie zapytać czy wiesz cokolwiek na temat jej małżeństwa z niejakim Wojtkiem ?- Przemek na jego słowa, od razu stanął naprzeciw..

- Przecież wiesz, że nie utrzymywaliśmy kontaktu..

- No tak.. Dobra już Ci nie przeszkadzam..- mówiąc to Piotr, chciał już wyjść lecz Przemek równie szybko dodał..

- Nie utrzymywaliśmy kontaktu, ale małe co nieco wiem.. Siadaj i rozgość się..

Po chwili jak Przemek mówił tak też Piotr zrobił, a Zapała w tym czasie podszedł do lodówki w kuchni, gdzie wyciągnął dwa zimne piwa.. Od razu postawił je już otwarte przed Piotrem, siadając obok niego w fotelu.

- Z tego co słyszałem, to z początku ich małżeństwa byli bardzo w sobie zakochani.. W każdym razie Hana nie widziała poza nim nikogo innego.. Potem coś się wydarzyło, najprawdopodobniej z jego winy i tym sposobem się rozwiedli.. Więcej szczegółów nie znam.. – powiedziawszy to Przemek, wziął kolejny spory łyk piwa.

- A co, pierwsza kłótnia w tej waszej sielance ?- dodał równie szybko..

- A daj spokój..- Piotr wyglądał na bardzo zrezygnowanego i równie mocno przygnębionego.. Po chwili sam się przed Przemkiem otworzył, mimo tego, że obydwoje wcale nie darzyli się znaczną sympatią.

- Przed chwilą przyłapałem ją, jak obściskiwała się z tym swoim ex..

- Poważnie ?- widać było, że ta nowina nieco zaskoczyła Zapałe..

- Myślisz, że gdyby nie na poważnie to bym do Ciebie przyszedł ?- zapytał Piotr z ogromną irytacją w głosie, dlatego że był bardzo rozdrażniony..

- Z dwojga złego, to już chyba lepiej żeby była z Tobą niż z nim..

- Dzięki..- mówiąc to Gawryło dokończył właśnie pić piwo.. Zaraz to samo uczynił Przemek..

Tego wieczoru Przemek wraz z Piotrem porozmawiali jak prawdziwi kumple.. Wypili przy okazji znaczną ilość alkoholu.. Z tego też powodu, Gawryło nie był w stanie wracać samodzielnie do domu, więc Zapała zaproponował mu  nocleg.. Wszystko to wydawało się dziwne, lecz Piotr przyjął propozycję..

Obydwoje nie wiedzieli, że większą część rozmowy, bardzo dobrze podsłuchiwała Ala, która miała dzięki temu pewien plan..

Kiedy Gawryło obudził się rano, bardzo go suszyło.. Już dawno nie przesadził tak z piciem piwa.. Nie chciał się rządzić w czyimś mieszkaniu, lecz po prostu tak go suszyło, że musiał udać się samemu do kuchni.. Zobaczył na kuchennym blacie butelkę mineralnej wody.. Od razu zaczął ją pić dość łapczywie.. Kiedy w końcu się napoił i odstawił butelkę na miejsce, chciał wrócić do salonu, lecz w progu drzwi zobaczył Alę.. Była odziana nieco nietypowo, na co Piotr tylko bardziej się zdziwił..

Miała na sobie zwiewną tunikę, która dość mocno podkreślała jej wszystkie kobiece atuty.. Piotr oczywiście starał się na zwrócić na nią większej uwagi i chciał ją ominąć, lecz ta umiejętnie mu to utrudniała..

- Piotr..- zaczęła bardzo subtelnym głosem, delikatnie przetrzymując go za łokieć..

On od razu wyrwał się z jej uścisku i spojrzał bardzo wrogim spojrzeniem.. Wszystko mu się waliło, a ta jeszcze się go przyczepiła..

- Wszystko sobie ostatnio wyjaśniliśmy..- powiedział dość poważnym tonem i poszedł w stronę salonu.. Tam od razu zobaczył Przemka, którego na widok Alicji w takim stroju lekko zamurowało.. Piotr już stwierdził, że nic tu po nim.. Wziął swoją kurtkę, podziękował Zapalę i szybkim krokiem wyszedł z jego mieszkania..

Tym razem nie miał pomysłu gdzie pójść więc postanowił w końcu wrócić do domu.. Wiedział, że na pewno czeka go dość długa i ciężka rozmowa z Haną.. Jeszcze do tego wszystkiego Ala, która z samego rana zepsuła mu humor..

„ Jak ja nienawidzę takich natrętnych kobiet..”- pomyślał od razu, kiedy tylko przed oczami miał Alicję..

Było już przed południem i po cichu liczył na to, że Hana będzie już w pracy.. Zdziwił się nieco, kiedy zobaczył zarówno jej auto, jak i jego przed jego mieszkaniem.. Wziął dwa głębsze wdechy, po czym skierował się prosto do domu..

Wszedł do mieszkania po cichu, ponieważ nie chciał zwracać na siebie większej uwagi.. Kiedy tylko wszedł do kuchni, by się czegoś napić zobaczył Hanę, która spała oparta o stół.. Najwyraźniej musiała na niego tej nocy czekać..

Na jej widok od razu krajało mu się serce.. Nie mógł przecież ją tak zostawić, by spała oparta o stół.. Mimo, że robił to wbrew siebie,  odsunął delikatnie krzesło na którym siedziała i powoli wziął w swoje ramiona.. Na szczęście się nie obudziła, więc Piotr tylko szybszym krokiem zaniósł ją do sypialni.. Położył ją delikatnie na łóżku, okrywając przy okazji kołdrą, ponieważ czuł, że była jakaś wychłodzona..

Chciał już wyjść z pokoju, lecz coś mu nie pozwalało.. Nie umiał traktować jej tak obojętnie.. Po prostu nie potrafił.. Zamiast więc wyjść, obrócił się tylko na pięcie i przykucnął obok niej tak, jak robił to zeszłego poranka z różą w ręce..

Nachylił się nad nią delikatnie i pocałował w sam czubek głowy.. Nie chcąc jej już obudzić, w końcu wyszedł z sypialni..

Komentujcie :) PS. Dobijecie do 10000 wejść?! ♥ :D
Oczywiście jeżeli tylko bd aktywni to bd tu jeszcze dzisiaj next :)