Coś nowego, lecz tak dobrze znanego ! Cz.39 !

Goldberg powoli weszła do mieszkania.. Cały czas myślami była gdzie indziej.. W kółko przed oczyma miała Piotra i to jak ją całuje.. Boże, ile by oddała żeby cofnąć czas i zawalczyć o niego..

Weszła powoli do salonu.. Na kanapie siedział i oglądał jakiś program w telewizorze Filip..

- Zuzia śpi ?- zapytała na wstępie Goldberg.

- Tak.. Chciała na Ciebie zaczekać, ale nie wytrzymała.. Swoją drogą długo dziś Ci zeszło w pracy..- Filip wstał z kanapy by stanąć naprzeciwko Hany.

- Miałam dużo pacjentek..- odpowiedziała wymijająco.. chciała już odejść, lecz Filip się do niej znacznie przybliżył..

Wyglądało to tak, jakby chciał ją pocałować lecz Hana równie szybko odsunęła się i powiedziała..

- Przepraszam, padam dziś z nóg.. Wezmę prysznic i idę spać..

- Nie zjesz nic ?- zapytał Filip, gdy Hana już odchodziła..

- Nie jestem głodna..- mówiąc to Hana, na siłę uśmiechnęła się w stronę mężczyzny..

Weszła do sypialni i złapała za pidżamę.. Potem poszła do toalety.. Zamknęła się na klucz, choć nigdy tego nie robiła.. Stanęła przed lustrem i zaczęła wpatrywać się w siebie.. Po raz kolejny dotknęła swych ust, na których dalej czuła smak Piotra..

Wzięła chłodny prysznic.. Nim poszła spać zajrzała do Zuzi.. Faktycznie już spała, więc nie chciała jej budzić.. Dała jej tylko buziaka, po czym poszła do sypialni.. W łóżku już leżał Filip, któremu na widok Hany aż zabłysły oczy.. Ona jednak bez słowa położyła się na drugim końcu łóżka i obróciła się plecami do mężczyzny..

Po chwili usnęła mając w głowie tylko jedną osobę…- Piotra..

Siedziała na ławce przy pobliskim placu zabaw.. Nie wiedziała co tu robi.. Nagle wyszło słońce i oświetliło tylko jedną rzecz.. Huśtawkę.. Podeszła bliżej by dokładnie móc zobaczyć o co chodzi.. Gdy podeszła zobaczyła małą Zuzie, która bawi się z Piotrem.. Na ten widok mimowolnie się do siebie uśmiechnęła.. Chciała podejść, lecz wtedy mała zaczęła ganiać się z Piotrem..

- Tatusiu ! Nie dogonisz mnie !!..- krzyczała dziewczynka, która z ogromnym uśmiechem na twarzy biegała w koło Piotra..

Hana gdy usłyszała jak jej córka woła na Piotra „Tatuś” ogromnie się zdziwiła.. Oczywiście pozytywnie.. Stała tak nieopodal nich.. Nagle tuż obok niej znalazł się Gawryło.. Przyciągnął ją do siebie w tali i subtelnie pocałował..

- Hana wstawaj- powtarzał Filip, który delikatnie szturchał Hanę w bok..

Wtedy Goldberg się obudziła.. Było już rano, a to co jej się przed chwilą przydarzyło to był tylko cudowny sen.. Zawiedziona wstała z łóżka i poszła się ogarnąć..

Gdy już była gotowa do wyjścia do pracy, nagle coś jej się przypomniało.. Podeszła do szafki w salonie i intensywnie zaczęła czegoś szukać..

- Pomóc Ci w czymś ?- dociekał Filip, gry tylko wszedł do salonu..

- Nie nie.. Muszę coś znaleźć do pracy..- Hana jak zawsze go zbyła..

Filip już nic nie odpowiedział tylko poszedł do kuchni..

Po chwili Hana wyciągnęła z szafki pewną teczkę.. Kiedy dawała swoje mieszkanie pod wynajem, Pani Asia, która od niej wynajęła mieszkanie przyniosła jej kilka rzeczy, które najprawdopodobniej zostawiła.. Zaczęła grzebać w owej teczce, robiąc przy tym niezły bałagan.. Powoli zaczęła wszystko przeglądać.. W końcu na samym dnie zobaczyła.. Zobaczyła kopertę z napisem „Hana”.

Chciała ją otworzyć i zobaczyć zawartość.. Niestety znowu odezwał się Filip.. Hana już dłużej nie czekając schowała dość szybko kopertę do torebki, po czym wyszła z mieszkania.. Gdy wsiadła do auta, położyła list przed sobą.. Nie wiedziała czy ma go otworzyć.. Bała się, co takiego może być w nim napisane.. Tak bardzo wczoraj chciała go przeczytać, lecz dzisiaj się tego nieco obawiała.

Postanowiła, że zrobi  to na spokojnie w swoim gabinecie podczas przerwy.. Teraz i tak nie miała do tego głowy.

Była już na szpitalnym parkingu.. Jedyne wolne miejsce było obok samochodu Gawryły.. No i właśnie tam zaparkowała.. Powoli wyszła z auta kierując się do szpitala.. Dopiero wtedy spojrzała na zegarek.. Była już spóźniona.. Dopiero wtedy przyśpieszyła i poszła do lekarskiego.. Wszyscy już byli, lecz byli czymś tak zaabsorbowani, że nie zauważyli jej nieobecności.. Stanęła zaraz przy wejściu opierając się o framugę drzwi.. Niestety ta chwila nie trwała zbyt długo, ponieważ wbiegła jakaś pielęgniarka wzywając ją do pacjentki, która operowała wczoraj razem z Piotrem.. Bez zastanowienia poszła za siostrą.. Tam, już w sali pacjentki był Piotr.. Znowu, po raz kolejny gdy go tylko zobaczyła nogi jej zmiękły, a kolana się ugięły..

- Potrzebna jest reoperacja.. Natychmiast..- powiedział nieco podwyższonym tonem głosu zwracając się do pobliskiej siostry.

Po chwili obydwoje, bez słowa skierowali się w stronę bloku operacyjnego.

KOMENTUJCIE :D 20kom=next :) !