Coś nowego, lecz tak dobrze znanego ! Cz.53 !

Mimo zwiastunów coś tu dla was napisałam :D

Hana obudziła się rano.. Nie dosyć, że sama, to jeszcze w chłodnym łóżku.. Zaczęła się zastanawiać, czy to zbliżenie w nocy z Piotrem było prawdziwe.. Może to tylko, wyobraźnia płatała jej figle ?.. Oczywiście, gdy tylko usiadła na łóżku, zobaczyła w koło pełno ubrań.. Sama nie zdała sobie sprawy z tego, że okryta jest tylko kołdrą.. Dość szybko założyła bieliznę, a potem koszulę ukochanego..

Gdy już to uczyniła, dość powoli, lecz cały czas bardzo po cichu wyszła z sypialni.. Minęła dość szybko korytarz, znajdując się jednocześnie w pokoju Zuzi.. Gdy tylko tam weszła, od razu mile zaskoczył ją owy widok.. Piotr, wraz z małą spali w jednym łóżeczku.. Jakby tego było mało, to dziewczynka wtulała się w przecież tak silne ramię Piotra.. Nie chciała ich obudzić, więc się wycofała.. Niestety gdy tylko cofnęła się krokiem w tył, od razu weszła w jakąś zabawkę, która narobiła pisku.. „ Ho ho ho.. Jaki śliczny mamy dziś poranek ! Ho ho ho !”-krzyczała zabawka.. Był to jakiś interaktywny pluszak.. Właśnie to spowodowało, iż Piotr jak i Zuzia się obudzili.. Hana od razu złapała się za głowę, lecz po chwili podeszła do nich uśmiechając się.. Po prostu zadowolenie nie schodziło z jej twarzy.. Przecież tak długo czekała na ten widok.. Z resztą Piotr również bardzo przeżywał tą sprawę z małą.. Widziała jak go to trapi, lecz on jak zawsze chciał pokazać jaki to jest silny..

- Nie chciałam was obudzić..- zaczęła Goldberg, siadając na skrawku łóżka..

- Ale my już nie śpimy..- odpowiedziała szybko Zuzia, przechodząc przez Piotra, by tylko dostać się do Hany.. Przy okazji, nieźle podeptała Piotra klatę, lecz ten jak zawsze udawał, że nic go to nie robi..

Po chwili dziewczynka siedziała już na kolanach Hany.. Ona zawzięcie o czymś dyskutowała z córeczką, co chwile zerkając na Piotra.. On również się jej przyglądał.. Co chwilę się do siebie uśmiechali ze znaczącym spojrzeniem..

- No mamusiu !!- podniosła głos Zuzia, ponieważ Hana wcale nie zwracała na niej najmniejszej uwagi.. Cały czas tylko wymieniała spojrzenia z Piotrem..

- No mamoo !- przemówił w końcu uśmiechnięty Piotr, podnosząc się i siadając tuż obok Hany na łóżku.. Odruchowo dał jej buziaka..

Zuzia na ten gest tylko spojrzała na nich „spod byka”.. Wstała jak fajtłapa z kolan Hany i chciała odbiec.. Niestety, jak się okazało Piotr był od niej szybszy i od razu złapał ją.. Po chwili siedziała już u niego na barana.. Gdyby była większa, to na pewno w tym momencie dotykała by sufitu..

Piotr co chwilę udawał, że z nią lata.. Mała z początku się bardzo z tego śmiała, lecz gdy się jej to tylko znudziło od razu zaczęła..

- Już nie ce tak..- wysepleniła po raz kolejny dziewczynka..

Piotr nadal udawał, że jej nie słyszy, puszczając przy tym oczko Hanie.. Zuzia mówiła tak jeszcze kilka razy lecz nadal na nic.. Gdy w końcu powiedziała..

- Tatusiu proszę..- na właśnie te słowa, Piotr ściągnął dziewczynkę z ramion.. I tak trzymał ją chwile w ramionach, spoglądając na nią pełnym wzruszenia spojrzeniem..

Gdy tylko ją postawił na ziemi, od razu przykucnął obok niej, mówiąc..

- A dasz tatusiowi buziaka ? – Gawryło specjalnie nastawił policzek..

O dziwo, dziewczynka bez jakiegokolwiek zastanowienia czy oporu po prostu cmoknęła jego polik.. Gdy już to uczyniła, wybiegła z pokoju, krzycząc, że będzie oglądała bajki..

Hana przyglądała się tej całej sytuacji.. Nie mogła w to uwierzyć.. To wszystko wyglądało po prostu na aż nadto wspaniałe by mogło być prawdziwe..

- Uszczypnij mnie i powiedz, że to nie był tylko mój wspaniały sen..- powiedział Piotr, obejmując jednocześnie Hanę w tali..

Ona jednak zamiast go uszczypnąć, po prostu pocałowała dość namiętnie w usta.. Od razu ich wargi złączyły się w aż nadto pożądania pocałunku.. Piotr jak to Piotr, równie szybko wsunął swą rękę pod ubranie Hany, od razu gładząc jej plecy.. Drugą natomiast tylko mocniej obejmował w tali, przyciągając w swoją stronę.. Ona tylko oplotła ręce na jego szyi, by bardziej móc wpoić się w jego nabrzmiałe usta..

- Mamoo ! – dobiegł do nich jakiś głos z drugiego pomieszczenia..

Wtedy oderwali się od siebie..

- Nie miałem pojęcia, jak to jest, gdy dzieci przeszkadzają w zbliżeniach..

Hana tylko spojrzała na niego z iskierką w oku..

- No nigdy tak nie miałem przecież z Gabi..- dodał równie szybko, dając Hanie jeszcze małego buziaka w policzek..

Po chwili, mimo iż wcale nie chcieli wyszli razem z pokoju, udając się do salonu, gdzie czekała na nich ich córeczka.. Nim jednak przemierzyli korytarz, od razu zaskoczył ich dzwonek do drzwi..

- Ja otworzę..- powiedział Piotr, kierując się prosto do przedpokoju..

Na pewno nie spodziewał się tego, kogo właśnie zobaczył w drzwiach..

KOMENTUJCIE, PROMUJCIE I UDOSTĘPNIAJCIE BLOGA ! Kogo to Piotr zobaczy w drzwiach ?! *.*