Coś nowego, lecz tak dobrze znanego ! Cz.57 !

Zapraszam także na zupełnie nowe opo ! --> http://hanaipiotropowiadania.blogspot.com/

Nazajutrz obudzili się w wyśmienitych humorach.. Od rana uśmiechali się do siebie.. W sumie porozmawiali też od serca.. O wszystkim i o niczym.. No prawie o wszystkim, ponieważ Piotr w dalszym ciągu nie przyznał się do rozmowy z Sylwią.. Jakoś wolał o tym zapomnieć.. W dodatku nie chciał tym uwłaczać Hany..

- Chyba Pani Krysia rzuci pracę..- powiedziała w żartach Hana, kiedy już wracali do jej mieszkania..

Piotr tylko popatrzył na nią.. Z początku chyba po prostu nie zrozumiał jej żartu.. Dopiero po chwili wybuchł śmiechem, z czego Hana również zaczęła się śmiać..

Gdy tylko zaparkowali samochód, od razu udali się prosto do mieszkania.. Gdy po cichu otworzyli drzwi, zobaczyli że Pani Krysia już czeka na nich w salonie.. Piotr rozliczył się ze staruszką, podczas gdy Hana zaczęła bawić się z dziećmi..

- Chyba wezmę prysznic..- oświadczył Piotr, spoglądając do pokoju dzieci, gdzie również znajdowała się Hana.

- Mhm..- odpowiedziała zajęta Zuzią kobieta.. Właśnie dziewczyny wraz z Kevinem układały duuużą wieżę z klocków.. Było nie do opisania jak bardzo dzieci cieszą się z takich zajęć..

Podczas gdy Piotr brał prysznic, Hana dalej bawiła się z maluchami.. Niestety nie trwało to zbyt długo, ponieważ po chwili dzieciakom zachciało się pić.. Hana równie szybko wyszła do kuchni.. Gdy jednak była w salonie, usłyszała dzwonek telefonu.. Na pewno nie był to jej, więc zostaje tylko Piotra.. Po chwili jednak ucichł.

Gdy wracała z napojami, znowu rozległ się dźwięk dzwonka.. Tym razem podeszła do komody, na której leżał Piotra telefon jak i portfel..

Zobaczyła, że dzwoni jakiś nieprzypisany numer.. Złapała telefon do ręki i podeszła do drzwi od łazienki..

Zapukała w nie dwa razy, lecz jedyne co uzyskała w odpowiedzi to śpiew jej faceta spod prysznica. Od razu wybuchła śmiechem.. Po chwili miała już odłożyć telefon na miejsce, kiedy to zaczęły dochodzić jakieś smsy. Piotr miał akurat ustawione tak, że od razu wyświetla się treść.. Pierwsze dwa smsy to były powiadomienia o nieodebranych połączeniach.. Niestety ostatni sms przykuł uwagę Hany i to całkiem przypadkiem.. Skojarzyła, że jest to wiadomość od tego samego numeru co dzwonił przed chwilą.. Może dlatego, że był bardzo łatwy..

„ Przepraszam, że powiedziałam Ci prawdę.. Po prostu myślałam, że powinieneś wiedzieć o ostatniej prośbie Gabi. Ona zawsze marzyła by zostać Twoją żoną..

W każdym razie przepraszam za to.. Zapomnij i żyj swoim życiem. Sylwia..”

Hane dosłownie zamurowało.. Stała tak z telefonem w dłoni co chwile analizując treść wiadomości..

- Wydawało mi się, czy pukałaś do drzwi ?- zapytał Piotr, obejmując Hanę.. Nie dosyć, że był owinięty w ręczniku to jeszcze cały mokry..

Po chwili zaglądnął Hanie przez ramię.. Zobaczył, że trzyma jego telefon..

- Coś się stało ?- nie do końca wiedział co właśnie miało miejsce..

- To chyba ja powinnam Cię o to zapytać ?- mówiąc to, obróciła się przodem do Piotra..- Po pierwsze kim jest Sylwia ?- dodała w tej samej chwili.

- Sylwia to siostra Gabrysi. Spotkałem ją wczoraj w szpitalu..- odpowiedział bez namysłu Piotr.. Już miał dość ukrywania tego przed Haną.. Z resztą w końcu każda tajemnica kiedyś wyjdzie na jaw.. Sam się już o tym przekonał wielokrotnie w swoim życiu, a mimo to, bał się wyznać prawdy.. Sam nie wiedział czemu.

- I ?- dociekała Hana.. Czekała aż usłyszy wszystko z ust Piotra.

- No i powiedziała mi wczoraj, że Gabrysia marzy o tym, by przed śmiercią zostać moją żoną..

- Dlaczego mi o tym nie powiedziałeś ?- Hana z początku starała się być spokojna.. Postanowiła w spokoju wysłuchać, co Piotr ma do powiedzenia.

- Szczerze ?

- Tak Piotr.. Szczerze..

- Dobrze..- Gawryło mimo wszystko objął Hanę w tali.. Widział, że jest zła, no ale sam do takiej sytuacji doprowadził..- Nie mówiłem dlatego, że znając Twoje czułe serduszko, na pewno powiedziałabyś mi żebym spełnił jej prośbę.. A tego nie zrobię. To byłoby wbrew mojej woli.. Nie mógłbym tego zrobić, ponieważ kocham Ciebie i nic już tego nie zmieni.. Skoro nawet po trzech latach moje uczucia do Ciebie się nie zmieniły.. Z resztą to z Tobą chciałbym przeżyć całe życie.. Budzić się przy Tobie i zasypiać.. Na litość boską Hana.. My mamy nawet dziecko..

- Może nie uwierzysz, ale tym razem wcale bym się na to nie zgodziła.. Nie mogłabym Cię znowu stracić..- odpowiedziała po chwili Hana..

Piotr na jej słowa dosłownie zaniemówił.. Hana nie chciała pomóc komuś ?- to nie mogła być prawda.. Bądź co bądź bardzo ucieszyły go jej słowa.. Przez myśl przeszło mu nawet by poprosić ją o rękę.. Z drugiej jednak strony na pewno nie będzie chciała wyjść za niego, zwłaszcza, że dopiero co dostała rozwód..

- Tego to się nie spodziewałem.. Jakaś nowość..- nie czekając już na jej odpowiedź, nachylając się nad kobietą, dość czule obdarował ją pocałunkiem..

Hana przez śmiech położyła dłoń na jego pośladku, który przecież okrywał tylko ręcznik..

- Nie prowokuj mnie kobieto..- szepnął do jej ucha..

- Ja ?- przygryzła wargę tak, jak on to najbardziej lubił.. Gdy chciał ją znowu pocałować, odskoczyła w bok biorąc do ręki napoje dla dzieci..

- Wybacz Sherlocku ale mam misję do wykonania..- wskazała na trunki, które trzymała w dłoniach..

- Jak tak można ?! – krzyknął na odchodne, robiąc przy tym minę zbitego psa..

- Cierp ciało jak chciało !- odchrząknęła kobieta, wchodząc prosto do pokoju dzieci..

KOMENTUJEMY, PROMUJEMY, KOCHAMY :) Za chwilę niespodzianka i zapewne true :D Będzie 31k wejść ?:)