Komentujcie ♥

126. Upps.

Wyszła naprzeciw dwóm postaciom.. Gdy tylko lepiej się przyjrzała dostrzegła, że jednym z Panów jest Artur.. Z daleko zobaczyła jego biały uśmiech na jej widok.. Po chwili obaj panowie znaleźli się pod chatką..

- Jest problem..- zaczął Artur, spoglądając uważnie na reakcję Hany..

- Nie mamy przystosowanej łodzi by przewieść Pani męża do szpitala..- wtrącił się drugi mężczyzna.. Najprawdopodobniej był to jakiś sanitariusz, czy też lekarz..

- Przecież on nie może tutaj zostać..- odparła beznamiętnie Hana.

- Spokojnie.. Zaraz podamy mu leki..

Po chwili cała trójka ruszyła prosto do chatki.. Przez to wszystko Hana, wraz ze staruszkiem i chłopcem musiała poczekać na zewnątrz, ponieważ w tyle osób ledwo by się tam pomieścili..

Minęło trochę czasu nim w końcu otworzyły się drzwi od domku.. Gdy tylko Artur z lekarzem wyszli na zewnątrz, Hana nie zwracając na nich nawet najmniejszej uwagi, po prostu weszła do środka..

Wbiegła jak oparzona do tego małego pomieszczenia.. Zaskoczył ją widok Piotra, siedzącego na łóżku, a nie leżącego..

- Chyba mówiłam żebyś leżał..- powiedziała na wstępie, przysiadając się tuż obok niego na łóżku..

- A daj spokój.. Już jestem nówka sztuka..- mówiąc to Gawryło wstał z łóżka.. Mimo, iż sprawiało mu to dużo bólu, musiał pokazać Hanie, jaki to z niego twardziel..

- Dobrze, dobrze.. Siadaj już !

Piotr posłusznie przysiadł się tuż obok ukochanej.. Zdrową ręką odgarnął z jej oczu niesforny kosmyk, który lekko przysłaniał jej prawe oko..

- Naprawdę jestem już w formie..

- Taak jasne.. tylko niespełna kilka godzin temu leżałeś jak dłuuugi..- Hana popatrzyła zmartwionymi oczyma w stronę Piotra, lecz on tylko uśmiechnął się na jej słowa..

- Gdyby nie to, że jesteśmy tu gdzie jesteśmy to udowodniłbym Ci moją formę..- mówiąc to Piotr, delikatnie nachylił się nad Haną.. Chciał ją pocałować, lecz sprawiało mu to okropny ból.. Goldberg widząc chęci ukochanego przejęła inicjatywę, biorąc jego głowę w swoje ręce i obdarowując go subtelnym pocałunkiem..

Trwali w nim dość długo.. Gdy w końcu oderwali się od siebie, Piotr od razu złapał się za ramię.. Nie obeszło to uwadze Hany, która od razu zaczęła mu prawić morały..

Gdy para tak sobie rozmawiała, nie zorientowali się gdy nagle do pokoju wszedł Artur.. Dopiero gdy Piotr spojrzał w jego stronę i wzrok Hany podążył w tamtym kierunku..

- Musimy ruszać..

- Zostanę z Piotrem..- odpowiedziała stanowczo Goldberg.

- Nie musisz ze mną zostawać.. Płyniemy wszyscy razem.

- Jak to ? Nie dasz rady..

- Oj kochanie.. Mówiłem Ci już, że czuję się lepiej..- Piotr delikatnie pogłaskał Hanę po plecach by tylko się uspokoiła..

Hana odpuściła. Nie miała zamiaru, chęci, ani najmniejszej ochoty kłócić się z mężem.. Z resztą i tak wiedziała, że jeżeli Piotr się uprze to tak będzie..

Po niespełna godzinie, wszyscy razem ruszyli w podróż..

*

Minął niecały miesiąc.. W ciągu tego czasu Piotra ramię w pełni wróciło do normy.. W końcu wszystko się ułożyło.. Po Bułgarii bezpiecznie wrócili do domu.. Do dzieci.. Wszystko było na dobrej drodze.. W końcu zamieszkali w nowym mieszkaniu.. Mogli wtedy śmiało mówić, że są w końcu pełną rodziną..

Piotr siedział właśnie na kanapie w salonie oglądając jakiś mecz, popijając jednocześnie piwo.. W końcu kupił sobie 50 calowy telewizor, który powiesił na ścianie.. Hana zdążyła już tego wieczoru położyć dzieciaki spać.. Sama była jakaś zmęczona i nieobecna.. W dodatku co jakiś czas miała te odruchy wymiotne.. Na całe szczęście Piotr o niczym nie wiedział.. Od razu zabrał by ją na kompleksowe badania, na co Hana zupełnie nie miała czasu..

- Idę pod prysznic..- zakomunikowała Hana, ledwo co powstrzymując się, by znowu nie zwymiotować.. Nie czekała nawet na odpowiedź Piotra.. Pobiegła prosto do toalety, zamykając za sobą mimo wszystko drzwi na klucz.. Od razu odkręciła kran, żeby Piotr niczego nie usłyszał..

W tym samym czasie Piotrowi skończyło się piwo.. Akurat w przerwie na reklamę postanowił skoczyć do pobliskiego sklepu.. Chciał jednak powiedzieć Hanie, że wychodzi więc złapał za klamkę od łazienki.. Zdziwił się, że zamknęła drzwi.. Od razu zapukał dwa razy, lecz nic nie usłyszał..

- Wszystko w porządku ?- zapytał z troską, nadstawiając ucho do drzwi..

- Tak, tak..- odparła po dłuższej chwili Hana..

- Idę do sklepu.. Potrzebujesz czegoś ?

- Nie nic..Wracaj szybko..- Goldberg mówiła to nieco niewyraźnie, ponieważ właśnie płukała twarz zimną wodą..

Po chwili usłyszała jak Piotr odchodzi.. Później jak zatrzasnął drzwi.. Dopiero wtedy przekręciła zamek od łazienkowych drzwi i wyszła do sypialni.. Na korytarzu stanęła przed lustrem.. Gdyby nie to, że miała na sobie dzisiaj chyba tonę pudru Piotr na pewno zauważyłby te jej podkrążone jak i spuchnięte oczy..

„ Co mi się dzieje ?”- pomyślała Hana, przeglądając się w lustrze.

KOMENTUJCIE :) PS. Jak tam niespodzianka ?